Wybrane materiały alloplastyczne w regeneracji ubytków kostnych: hydroksyapatyt i siarczan wapnia – przegląd piśmiennictwa

Wstępne badania sugerują, że fotobiostymulacja wraz z połączeniem z HA może przynieść pozytywne efekty, szczególnie we wstępnej fazie gojenia ubytku kostnego. Interesujące są także badania przeprowadzone nad preparatem NanoBone, w którym nanokrystaliczny HA zawieszony jest w macierzy z krzemionki koloidalnej, która absorbuje proteiny z krwi pacjenta i pobudza tworzenie kolagenu i kości (17). Na podstawie tych badań stwierdzono, że okresy gojenia po stosowaniu NanoBone są zauważalnie krótsze niż w standardowych wszczepach alloplastycznych czy ksenogennych i wynoszą od 8 do 15 tygodni. Wprowadzone implanty zostały obciążone po 10-12 tygodniach i żaden z nich nie został utracony, a czas oczekiwania na osteointegrację wyniósł maksymalnie 20 miesięcy. Ciekawym zjawiskiem jest także to, że regeneracja kości nie postępuje od strony sąsiadującej kości, lecz jest rozmieszczona równomiernie nad całym obszarem podlegającym augmentacji tym preparatem (17).

Do odbudowy ubytków kostnych stosuje się także siarczan wapnia („Plaster of Paris”). Siarczan wapnia jako materiał kościozastępczy jest stosowany z powodzeniem od ponad 30 lat, zarówno w stomatologii, jak i ortopedii. Jest to materiał porowaty, biokompatybilny, nietoksyczny, wykazujący właściwości angiogeniczne i hemostatyczne. Może być stosowany w połączeniu z antybiotykami (doxycyklina) oraz innymi materiałami wszczepowymi. Spełnia funkcję nie tylko materiału wszczepowego, szczelnie wypełniającego ubytek, ale także bariery (błony) zaporowej (18). Dość szybko resorbuje się z ubytku (4-10 tygodni), pozostawiając sieć wapnia i fosforu, co sprzyja regeneracji kości. Paolantonio w swoich badaniach klinicznych wykazał znacznie większą odbudowę kości i redukcję kieszonek przyzębnych przy użyciu siarczanu wapnia niż przy zastosowaniu wyłącznie operacji płatowej (19). Ponadto badania te wykazały, że siarczan wapnia daje porównywalne wyniki leczenia ja...