Możliwości rekonstrukcji utraconych zębów przy pomocy mostów protetycznych

Według Majewskiego natomiast nie należy wykonywać w odcinku bocznym mostów dwubrzeżnych do uzupełnienia braków większych niż 4 zęby, gdyż prowadzi to do przekroczenia fizjologicznej wytrzymałości filarów. Nigdy nie należy wykonywać mostu jednobrzeżnego uzupełniającego dwa brakujące obok siebie zęby (2), w bocznym odcinku szczęki brak dwóch sąsiednich zębów uzupełniamy mostem dwubrzeżnym (2).

W przypadku mostu opartego na trzech filarach środkowy stanowi punkt podparcia dźwigni dwuramiennej (ze względu na fizjologiczną ruchomość zębów w kierunku pionowym) i może powodować wyważanie mostu. Most dwubrzeżno-jednobrzeżny z dwoma filarami i przęsłem dowieszonym przyśrodkowo można uznać za prawidłowy, gdyż filar odśrodkowy przeciwdziała wyważaniu zębów filarowych, podobnie most jednobrzeżny oparty na dwóch zespolonych filarach.

W przypadku istnienia różnych możliwych konstrukcji dla uzupełnienia brakującego zęba zwracamy zawsze uwagę na stan zębów ograniczających lukę. Najkorzystniejszym rozwiązaniem pod względem równomiernego obciążenia filarów jest najczęściej most dwubrzeżny, jednak jeżeli zęby sąsiadujące z brakującym mają zdrowe szkliwo, a korona kolejnego zęba jest zniszczona przez próchnicę lub ma rozległe wypełnienie, trzeba rozważyć na przykład zastosowanie mostu jednobrzeżnego jednoramiennego na dwóch zblokowanych filarach w celu uniknięcia szlifowania zdrowych tkanek zęba.

Współczesna implantologia stwarza możliwości stosowania wszczepów we wszystkich brakach zębowych, bez konieczności preparacji. Jeżeli istnieją ku temu wskazania, pacjent powinien być poinformowany o możliwości