Podejmowanie decyzji, planowanie i postępowanie w przypadku niepowodzenia leczenia endodontycznego

Kontrola i obserwacja

W praktyce zdarzają się sytuacje w, których najwłaściw­szym postępowaniem będzie obserwacja. Kontrola i ob­serwacja są możliwe wtedy, gdy na przykład stwierdza się nieprawidłową obturację (niedopełnienie) kanałów korzeniowych, ale brak jest zmian zapalnych w obrębie tkanek okołowierzchołkowych, pacjent nie podaje w wy­wiadzie żadnych dolegliwości, a ząb jest zaopatrzony szczelną i dobrze funkcjonującą odbudową. W przypadku podejmowania decyzji o pozostawieniu zęba do obserwacji konieczne są ocena prawdopodobieństwa wystąpienia powikłań bez powtórnej interwencji oraz zestawienie ich z możliwymi powikłaniami ponownego leczenia. Czasem trudno ocenić, czy uda się uzyskać poprawę poprzez wykonanie ponownego leczenia, zwłaszcza w przypadkach klinicznych, w których możemy spodziewać się trudności w trakcie opracowywania kanału. Pomocne mogą być analiza poprzedniej historii leczenia pacjenta i uzyskanie informacji dotyczących ewentualnych utrudnień, z którymi spotkał się poprzedni lekarz. Pozostawienie zęba do obserwacji należy rozważyć w przypadku gdy:

– pacjent nie zgłasza dolegliwości,

– nie występują objawy zapalenia lub infekcji,

– ząb nie stanowi potencjalnego ogniska zakażenia,

– ząb jest zaopatrzony w szczelną i dobrze funkcjonującą odbudowę,

– leczenie endodontyczne zostało niedawno zakończone, a jego wynik terapeutyczny jest niepewny.

Większość patologicznych zmian w obrębie tkanek okołowierzchołkowych zębów poddanych leczeniu endodontycznemu ujawnia się w ciągu roku od zakończenia leczenia (9). Dlatego obserwacje prowadzone w tym cz...