Podejmowanie decyzji, planowanie i postępowanie w przypadku niepowodzenia leczenia endodontycznego

Apektomia jest trudnym technicznie zabiegiem, w trakcie któ­rego ściany korzenia narażone są na pęknięcie. Ponadto często wy­maga większego dostępu niż zakres usuwanej zmiany, co wymusza konieczność poszerzenia pola zabiegowego w obrębie zdrowej tkanki kostnej.

Resekcja wierzchołka korzenia jest zarezerwowana dla przypad­ków klinicznych, w których:

– ponowne leczenie endodontyczne nie powiodło się,

– nie ma możliwości rewizji leczenia lub nie jest ona wskazana,

– kanał jest niedrożny w części wierzchołkowej,

– zwiększona przezierność wokół wierzchołka korzenia nie goi się w ciągu czterech lat lub która powstała po zakończeniu leczenia (fot. 4a-b),

– występują odchylenia anatomiczne, uniemożliwiające opraco­wanie mechaniczne, dekontaminację chemiczną oraz szczelną, trójwymiarową obturację,

– w trakcie opracowywania doszło do wytworzenia perforacji lub złamania instrumentu endodontycznego w zakresie 1/3 wierz­chołkowej długości korzenia (fot. 5),

– doszło do przepchnięcia materiału wypełniającego poza otwór wierzchołkowy,

– doszło do złamania przywierzchołkowej części korzenia.

W przypadku wystąpienia zakażenia wewnątrz kanału leczeniem z wyboru pozostaje ponowne niechirurgiczne leczenie endodontycz­ne. Jeśli powikłania mają swoje miejsce poza kanałem korzeniowym, rzadko poddają się innemu leczeniu niż chirurgiczne. Leczenie chirur­giczne może być także potrzebne w przypadkach gdy zakażeniu we­wnątrz kanału towarzyszy ...