Rola lekarza dentysty w rozpoznawaniu cukrzycy – obraz kliniczny i radiologiczny zmian w jamie ustnej

Objawy kliniczne

Podwyższony poziom glukozy we krwi to również jego wzrost w ślinie, czyli bezpośrednim środowisku tkanek jamy ustnej. Wzrost tego stężenia pożywnego cukru wykorzystują bakterie, m.in. paciorkowce, które obficie rozmnażają się przy dostatku glukozy (4). Wykazano większą aktywność peroksydazy ślinowej u osób z cukrzycą. Jest to enzym toksyczny dla bakterii. Pod jego wpływem zmniejsza się ilość Streptococcus mutans, ale szczególnie intensywne działanie wykazuje w stosunku do Lactobacillus. Biorąc pod uwagę wymienione okoliczności, można by spodziewać się, że u osób obciążonych cukrzycą liczba próchnicotwórczych bakterii będzie podobna do osób zdrowych. Badania jednak przedstawiają, że mimo tak dużej aktywności peroksydazy liczba próchnicotwórczych bakterii jest wyższa u osób chorych niż zdrowych oraz wyższa w przypadku niekontrolowanej cukrzycy niż przy prawidłowym jej leczeniu (9). Ogniska próchnicowe mają gwałtowniejszy przebieg, więc stosunkowo szybko doprowadzają do chorób miazgi, a po leczeniu kanałowym występuje większa liczba powikłań niż u osób zdrowych (6). Wynik badań przekłada się również na obraz kliniczny, co zostanie przedstawione na wybranych przypadkach klinicznych w dalszej części artykułu.

Dodatkowo zauważono zmniejszone wydzielanie śliny na skutek nieodpowiedniego ukrwienia gruczołów ślinowych. Wspomniana wydzielina ma znamienny wpływ na tkanki jamy ustnej, szczególnie zęby, które bez tego czynnika oczyszczającego i obfitującego w enzymy antybakteryjne są bardzo podatne na rozwój próchnicy. Skrajnym przypadkiem potwierdzającym słuszność tego twierdzenia jest intensywny rozwój zmian struktur twardych zębów w przypadku popromiennego uszkodzenia gruczołów ślinowych.

Oprócz powyżej wymieniowych objawów klinicznych kolejnym „...