Rozporządzenie o warunkach udzielania świadczeń RTG
W dniu 20 września br w Dzienniku Ustaw, pod pozycją 1725 opublikowane zostało Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia prowadzących działalność związaną z narażeniem w celach medycznych, polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej lub diagnostyki związanej z podawaniem pacjentom produktów radiofarmaceutycznych.
Jest to kluczowy akt prawny, na podstawie którego wszystkie placówki stomatologiczne wykonujące inne świadczenia poza rtg punktowym (to świadczenie jest zwolnione) mają obowiązek wystąpić do Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z wnioskiem o wydanie zgody na udzielanie tych świadczeń. Już w 2019 roku nowelizacja Prawa atomowego wprowadziła wymóg uzyskania tej zgody (poprzednia wersja prawa atomowego wyłączała spod tego obowiązku świadczenia rtg udzielane przy użyciu wszystkich „aparatów stomatologicznych”).
Z obowiązku wystąpienia o tę zgodę zwolnione jest tylko udzielanie świadczenia rtg wewnątrzustnego.
Rozporządzenie weszło w życie w dniu 20.09.2021 r., z obowiązkiem dostosowania się placówek w terminie 6 miesięcy.
Jakie wymogi stawia rozporządzenie?
- w zakresie wyposażenia:
§ 2. 1. Minimalne wyposażenie w urządzenia radiologiczne jednostki ochrony zdrowia prowadzącej działalność, o której mowa w art. 33q ust. 1 ustawy, zwanej dalej „jednostką ochrony zdrowia”, polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w zakresie:
1)[…]
2) rentgenodiagnostyki stomatologicznej, z wyłączeniem działalności związanej z narażeniem, o której mowa w art. 33q ust. 14 ustawy, stanowi aparat rentgenowski lub tomograf komputerowy przeznaczony do diagnostyki obszarów anatomicznych wynikających z wykonywanych medycznych procedur radiologicznych;[…] - w zakresie kwalifikacji personelu – §3 w części odnoszącej się do świadczeń stomatologicznych – jednostka zapewnia:
a) jednego lekarza specjalistę w dziedzinie radiologii i diagnostyki obrazowej lub
b) jednego lekarza dentystę, który w ramach ustawicznego rozwoju zawodowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1b pkt 1 lit. b i c oraz pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r. poz. 790 i 1559), nabył umiejętności w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych związanych z realizacją takich procedur, potwierdzone w sposób i na zasadach określonych w tych przepisach, lub
c) jednego technika elektroradiologii.
Ważnym zapisem jest tutaj wymóg zapewnienia jednego lekarza dentysty, który w ramach ustawicznego rozwoju zawodowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1b pkt 1 lit. b i c oraz pkt 2 Ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r. poz. 790 i 1559), nabył umiejętności w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych związanych z realizacją takich procedur, potwierdzone w sposób i na zasadach określonych w tych przepisach.
Przywołane przepisy ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty to nic innego jak kształcenie ustawiczne potwierdzane przyznanymi przez Izbę Lekarską punktami edukacyjnymi. Aby móc złożyć wniosek o wydanie zgody, trzeba będzie (jeśli nie zapewnia się specjalisty radiologa lub technika elektroradiologii) odbyć takie szkolenie.
Gwoli uzupełnienia obrazu – pierwotnie planowane wymogi (w pierwszej wersji projektu rozporządzenia) były w pkt. b dużo trudniejsze do spełnienia. W tej sprawie odbyło się bezpośrednie spotkanie z szefem GIS – min. Pinkasem i wymiana korespondencji z jego następcą.
Tekst rozporządzenia dostępny jest w Dzienniku Ustaw.
Źródło: nil.gov.pl
Informujemy także, że odbiorcy naszego newslettera w pierwszej kolejności otrzymują informacje o nowościach. Zapisz się i co wtorek będziesz otrzymywać najnowsze informacje branżowe oraz dostęp do artykułów i dodatkowych treści.
Mogą zainteresować Cię również
Ortodoncja w praktyce
Zastosowanie śruby wachlarzowej do szybkiej ekspansji podniebienia w odcinku przednim – opis przypadku
Zwężenie górnego łuku zębowego jest jednym z najczęstszych problemów, jakie lekarz ortodonta napotyka w swojej praktyce. Nieprawidłowość ta nierzadko dotyczy jedynie przedniego odcinka szczęki, przy zachowanej prawidłowej szerokości w zakresie zęb...
Łączne leczenie ortodontyczne i chirurgiczne ciężkiej wady zgryzu klasy III ze zgryzem krzyżowym przednim i tylnym
W niniejszej pracy kazuistycznej przedstawiono przypadek dorosłego pacjenta z ciężką szkieletową wadą zgryzu klasy III, z ewidentnym niedorozwojem szczęki i nadmiernie rozwiniętą żuchwą, co powodowało zgryz krzyżowy przedni i tylny, a także przesu...
Optymalizacja estetyki szczęki w przypadku poważnie zniszczonego zęba z wykorzystaniem ruchu ortodontycznego i implantów zębowych
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie leczenia urazowego uszkodzenia lewego centralnego zęba siecznego szczęki poprzez odbudowę wału dziąsłowego, przeprowadzenie ruchu ortodontycznego i wszczepienie implantu.