Schemat postępowania z separatorami rtęci (4 października)
Komisja Stomatologiczna NRL opracowała szczegółową ścieżkę postępowania dla lekarzy dentystów stojących przed zadaniem zainstalowania separatora amalgamatu, która wygląda następująco:
1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, niewyłączony spod
obowiązku instalacji separatora amalgamatu, zwany dalej
„podmiotem”, a nieposiadający jeszcze 1 stycznia 2019 r. takiej
instalacji, mógłby zadeklarować:
a) wykonanie takiej instalacji w ciągu 3 lat;
b) rezygnację z wykonania tej instalacji; wówczas podmiot taki nie
może zakładać i usuwać wypełnień amalgamatowych; wyjątkiem są stany
związane z pierwszą pomocą (trepanacja komory poprzez wypełnienie
amalgamatowe lub sytuacja związana z separacją korzeni podczas
ekstrakcji).
2. Podmiot, o którym mowa w pkt 1a, mógłby w trakcie trzyletniego
programu ostatecznie zrezygnować z instalacji i stać się (z
opisanymi wyżej skutkami) podmiotem, o którym mowa w pkt 1b.
W ciągu dwóch lat władze publiczne nawiążą współpracę z odpowiednią liczbą „podmiotów usługowych”, które będą się rekrutować spośród podmiotów posiadających instalację separatora. Przedmiotem umowy byłoby utrzymywanie instalacji do separacji amalgamatu w zamian za refundację kosztów jej zamontowania i serwisowania.
Na ścieżkę musi się jeszcze zgodzić Ministerstwo Zdrowia.
[źródło: nil.org.pl]
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp możliwy tylko dla zalogowanych użytkowników
Dlaczego warto się zarejestrować?
- zyskasz dostęp do artykułów otwartych publikowanych na łamach „TPS – Twój Przegląd Stomatologiczny”;
- zobaczysz część filmów zamieszczonych w dziale dentalVIDEO;
- będziesz na bieżąco z wszystkimi nowościami z branży stomatologicznej;
- możesz skorzystać z katalogu firm i porównywarki produktów,
- masz możliwość sprawdzenia kalendarium wydarzeń i relacji z imprez branżowych.
Logowanie
Mogą zainteresować Cię również
Ortodoncja w praktyce
Zastosowanie śruby wachlarzowej do szybkiej ekspansji podniebienia w odcinku przednim – opis przypadku
Zwężenie górnego łuku zębowego jest jednym z najczęstszych problemów, jakie lekarz ortodonta napotyka w swojej praktyce. Nieprawidłowość ta nierzadko dotyczy jedynie przedniego odcinka szczęki, przy zachowanej prawidłowej szerokości w zakresie zęb...
Łączne leczenie ortodontyczne i chirurgiczne ciężkiej wady zgryzu klasy III ze zgryzem krzyżowym przednim i tylnym
W niniejszej pracy kazuistycznej przedstawiono przypadek dorosłego pacjenta z ciężką szkieletową wadą zgryzu klasy III, z ewidentnym niedorozwojem szczęki i nadmiernie rozwiniętą żuchwą, co powodowało zgryz krzyżowy przedni i tylny, a także przesu...
Optymalizacja estetyki szczęki w przypadku poważnie zniszczonego zęba z wykorzystaniem ruchu ortodontycznego i implantów zębowych
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie leczenia urazowego uszkodzenia lewego centralnego zęba siecznego szczęki poprzez odbudowę wału dziąsłowego, przeprowadzenie ruchu ortodontycznego i wszczepienie implantu.