Procedura sinus-lift w odniesieniu do innych operacji w obrębie zatok szczękowych

Odpowiednia diagnostyka laryngologiczna umożliwia usunięcie patologii nosowo-zatokowych i nieprawidłowości anatomicznych, a przez to przeprowadzenie efektywnego i bezpiecznego zabiegu augmentacji z podniesieniem dna zatoki szczękowej (4, 5).

Opis przypadku

Pacjentka w wieku 47 lat zgłosiła się do Poradni Chirurgii Stomatologicznej i Implantologii USK im. WAM w Łodzi w celu uzupełnienia braków zębowych w szczęce po stronie lewej. W wywiadzie pacjentka podała przebytą kilkanaście lat wcześniej operację zatoki szczękowej.

Badanie kliniczne wykazało braki zębowe w szczęce –16, 24, 25 – i w żuchwie – 46. Ząb 26 pokryty był koroną metalowo-porcelanową. Błona śluzowa jamy ustnej – prawidłowa.

W celu dokładnej diagnostyki zlecono badanie CBCT oraz konsultację laryngologiczną. Tomografia komputerowa wykazała ubytek kostny w okolicy 24-25. Wymiar pionowy od brzegu wyrostka zębodołowego szczęki do dna zatoki szczęki wynosił 5,6 mm w okolicy 24, 1,8 mm w okolicy 25, wymiar przedsionkowo-podniebienny natomiast około 3,3 mm (fot. 1). Wskazywało to na konieczność przeprowadzenia dodatkowych zabiegów umożliwiających implantację – podniesienie dna zatoki szczękowej lewej, augmentację kości, poszerzenie wyrostka zębodołowego szczęki po stronie lewej.

Konsultacja laryngologiczna wykluczyła aktywne stany zapalne zatok. Nie stwierdzono przeciwwskazań do zabiegu implantacji.

W znieczuleniu miejscowym nasiękowym (4% Ubistesin Forte) utworzono płat śluzowkowo-okostnowy w okolicy zębow 23-26. Po odwarstwieniu płata pełnej grubości stwierdzono ubytek przedniej ściany zatoki szczękowej lewej wraz z przerośniętymi tkankami miękkimi, ściśle zw...