Skojarzone leczenie ortodontyczno-chirurgiczne kłów zatrzymanych

Streszczenie: Istotnym i stosunkowo często spotykanym problemem u dorosłych pacjentów, szczególnie w grupie kobiet [4], są całkowicie zatrzymane kły. Pozostawienie zatrzymanego zęba w kości może skutkować resorpcją korzeni zębów sąsiadujących, a w konsekwencji – utratą zębów będących w torze wyrzynania zatrzymanego zęba. W pracy zostaną omówione postępowanie chirurgiczno-ortodontyczne oraz prezentacja przypadków pacjentów leczonych w gabinecie we Wrocławiu.

Słowa kluczowe: kły zatrzymane, postępowanie ortodontyczno-chirurgiczne

Zatrzymane górne kły stanowią ważny problem ortodontyczny i estetyczny. Ząb zatrzymany to w pełni wykształcony ząb stały, który po okresie fizjologicznego wyrzynania się pozostaje w utkaniu kostnym szczęki lub żuchwy. Wyróżnia się zatrzymanie całkowite (retentio dentis completa), gdy ząb otoczony jest ze wszystkich stron kością, lub zatrzymanie częściowe (retentio dentis partialis), kiedy ząb zatrzymany ma koronę już poza kością, pokrytą jedynie dziąsłem [1]. Częstość tego zaburzenia wynosi 0,8-4,9% i występuje zwykle jednostronnie [2]. Trzy razy częściej do zatrzymania kłów dochodzi u kobiet [4]. Zatrzymane kły są zlokalizowane najczęściej podniebiennie [8].

Zęby mogą ulegać zatrzymaniu pod wpływem czynników ogólnych i miejscowych. Z czynników ogólnoustrojowych znaczenie mają: przebyta krzywica, zaburzenia hormonalne, niedobory witaminowe, dziedziczność. Przyczyną miejscową hamującą wyrzynanie się zęba może być niedorozwój kości szczękowych i brak miejsca dla jego wyrznięcia się, spowodowany między innymi zbyt wczesną utratą zębów mlecznych. Zatrzymaniu zęba sprzyjają także: ankyloza, dilaceracja korzenia, rotacja zawiązków, stany zapalne kości, torbiele i guzy nowotworowe, przebyte urazy szczęk, zniekształcenia porozszczepo...