Skuteczna i sprawna korekcja poważnych szkieletowych wad zgryzu klasy II, grupy 1 za pomocą elastycznych wyciągów międzyszczękowych

Analiza cefalometryczna wykazała poważną wadę szkieletową klasy II (ANB =7,8°) z tendencją do poziomego wzorca wzrostu (hipodywergentny kąt płaszczyzny żuchwy, MPA =28,1°, FMA =19,6°) oraz wyraźnie obniżoną przednią wysokością twarzy. Dojrzewanie kręgów szyjnych (CVM) oceniono na stadium 1 (CS1). Siekacze żuchwy były wychylone (L1-MP = 99,3°), a obie wargi wysunięte przed linię E o 1 mm (ryc. 3 i tab. 1).

3. Cele leczenia

Poniżej przedstawiono wyliczenie celów leczenia: (1) poprawa relacji szkieletowych w wymiarze strzałkowym i pionowym; (2) pobudzenie i ukierunkowanie wzrostu żuchwy; (3) skorygowanie zwiększonego nagryzu poziomego; (4) uzyskanie relacji kłów i trzonowców w kl. I; (5) skorygowanie zgryzu głębokiego, głębokiej krzywej Spee i okluzji urazowej; (6) skorygowanie zgryzu krzyżowego tylnego lewostronnego; (7) skorygowanie stłoczenia i rotacji; oraz (8) poprawa profilu twarzy i estetyki uśmiechu.

4. Możliwości leczenia

Biorąc pod uwagę wiek pacjenta i listę problemów, opracowano plan leczenia bez wykorzystania zabiegów chirurgicznych i ekstrakcji, oparty na modyfikacji wzrostu w celu pobudzenia wzrostu żuchwy. Plan pierwszego wyboru, przedstawiony pacjentowi i jeg...