Miniimplanty a skuteczność leczenia aparatem Herbsta – badanie pilotażowe

We wszystkich przypadkach aparat Herbsta stosowano przez 9 miesięcy, po czym zastąpiono go aparatem stałym z identycznymi zamkami systemu Rotha (całkowity czas leczenia: od 19 do 28 miesięcy). Podczas leczenia aparatem Herbsta aktywowano go skokowo – 2 mm co 8 tygodni, aż do uzyskania kontaktu siekaczy brzeg do brzegu. Pod koniec leczenia na zdjęciach cefalometrycznych analizowano wyjściową (T1) i końcową (T2) inklinację siekaczy dolnych, porównując jej średni wzrost i oceniając zmiany, które nastąpiły w obu grupach pacjentów. Wszystkie pomiary były przeprowadzone bez informacji na temat pacjenta: 20 cefalogramów wymieszano i następnie podawano pojedynczo lekarzowi dokonującemu pomiaru (dwukrotnie), który nie wiedział, czyje zdjęcie poddaje pomiarowi w danej chwili.

Wyniki

W trakcie leczenia stabilność utraciły dwa miniimplanty u dwojga różnych pacjentów z GE. Jeden natychmiast zastąpiono nowym w sąsiednim miejscu. Drugi wkręcono głębiej w celu odzyskania stabilności. U wszystkich pacjentów osiągnięto poprawę szkieletową i zębową do relacji klasy I (ryc. 4 i 5). Pod koniec leczenia średni wzrost inklinacji siekaczy dolnych wynosił 1° (zakres 0-2°) w GE, a 7° (4-10°) w GK. Średni spadek wartości kąta ANB pod koniec leczenia wynosił 3,6° (zakres 2-5°) w GE i 2° (zakres 1-3°) w GK (tab. 1). Ponieważ liczba pacjentów poddanych leczeniu była bardzo mała, nie dokonywano analizy statystycznej.

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii ORTODONCJA W PRAKTYCE

Dyskusja

Niniejsze badanie pilotażowe opisuje połączenie zmodyfikowanego zawiasu ...