Omówienie metod intruzji zębów wspomaganej miniimplantami w przebiegu leczenia pionowych zaburzeń zgryzu – na podstawie piśmiennictwa

Metody wykorzystywane w leczeniu zgryzów głębokich

Ohnishi i wsp.(13) zastosowali miniimplant do intruzji siekaczy górnych, korygując powiększony nagryz pionowy i uśmiech dziąsłowy. Wszczep został umieszczony pomiędzy wierzchołkami korzeni siekaczy centralnych 3 mm ponad nimi i połączony elastyczną i metalową ligaturą z łukiem głównym. Użyto delikatnej siły – 15-25 g – by zapobiec zewnętrznej resorpcji okołowierzchołkowej (EARR – external apical root resorption). Osiągnięto redukcję nagryzu z 7,2 mm do 1,7 mm. Kim i wsp. (14) użyli sprężynki NiTi jako źródła siły wtłaczającej połączonej z łukiem częściowym (0,019 x 0,025 SS), obejmującym początkowo tylko siekacze centralne, później również siekacze boczne, uzyskując w 6 miesięcy 4 mm intruzji i 18o wychylenia przedsionkowego, co w prezentowanym przypadku z retrudowanymi siekaczami (klasa II/2) było pożądanym efektem.

Podobnie Antoszewska (15) zastosowała miniimplant pomiędzy siekacze centralne poniżej kolca nosowego przedniego – 7 mm ponad płaszczyzną łuku przebiegającego w zamkach aparatu stałego. Implant połączono bezpośrednio z łukiem głównym nicią elastyczną Supertread®, Dentos®, z siłą 50 g, oczekiwane zmniejszenie nagryzu pionowego osiągnięto w 8 tygodni.

Intruzję 6 zębów przednich jednocześnie przedstawili: Saxena i wsp. (16), Sharma i wsp.(17), Upadhyay i wsp.(18). Po niwelacji zębów łuk został podzielony na trzy segmenty, a każdy z nich zaopatrzony w stalowy drut 0,021 x 0,025”(16) lub 0,019 x 0,025’ (17 i 18). Miniimplanty zostały umieszczone pomiędzy siekaczem bocznym a kłem obustronnie. Wstępnie rozciągnięte wyciągi elastyczne zostały rozpięte pomiędzy wszczepami a łukiem głównym na odcinku pomiędzy siekaczem bocznym a kłem oraz uzupełnione wyciągami poziomymi, biegnącymi od haczyków pierścieni na pierwszych ...