Sprowadzanie obustronnie zatrzymanych kłów górnych z wykorzystaniem tymczasowego wewnątrzustnego zakotwienia szkieletowego. Opis przypadku

Plan leczenia

Celem leczenia było wprowadzenie obustronnie zatrzymanych górnych kłów do łuku, z zachowaniem prawidłowego zaguzkowania i utrzymaniem harmonijnych rysów twarzy.

Pierwszy etap obejmował sprowadzenie kłów na podniebienie – w tym celu wykorzystano technikę „zamkniętego wyrzynania”. Procedura chirurgiczna polegała na odwarstwieniu na podniebieniu płata pełnej grubości, zniesieniu blaszki kostnej blokującej dostęp do koron zatrzymanych zębów i przyklejeniu do ich podniebiennych powierzchni zaczepów typu eyelet, do których dowiązane były skręcone ligatury metalowe. Po wyprowadzeniu ligatur na zewnątrz i repozycji płata zabieg zakończono założeniem szwów. Podczas tej samej wizyty na podniebieniu na wysokości pierwszych zębów trzonowych w sąsiedztwie szwu podniebiennego został wkręcony miniimplant Ortho Easy® Pin o długości 8 mm i średnicy 1,6 mm.

Po dwóch tygodniach na pierwszych zębach trzonowych zacementowano pierścienie z osadzonym w nich przerzutem podniebiennym, który, po połączeniu ligaturą metalową ze znajdującym za nim miniimplantem, pełnił funkcję jednostki kotwiącej. W pierwszej fazie leczenia do zatrzymanych kłów została przyłożona siła skierowana do tyłu, aby oddalić korony kłów od korzeni bocznych zębów siecznych i tym samym wyeliminować ryzyko resorpcji tych ostatnich. Źródłem siły cofającej kły były najpierw nici, a później łańcuszki elastyczne, które rozciągano w linii prostej od zagiętych końcówek ligatur do dogięć w kształcie litery „U” na przerzucie podniebiennym.

W początkowym okresie leczenia przyklejono dwa fragmenty aparatu stałego (zaczepy ze slotem 0,022’’, system Rotha) obustronnie do górnych pierwszych i drugich zębów przedtrzonowych; na zębach trzonowych były już pierścienie. Po n...