Zastosowanie tomografii stożkowej w stomatologii wieku rozwojowego

Badanie przy pomocy tomografii wolumetrycznej nie jest pozbawione wad. Zdarzają się artefakty najczęściej spowodowane obecnością w jamie ustnej metalu, np. protez stałych, implantów czy aparatów ortodontycznych. Minusem jest również obrazowanie tkanek miękkich jako jednolitych obszarów, co nie pozwala na ich dokładną ocenę kliniczną.

Celem pracy jest przedstawienie na podstawie piśmiennictwa i własnych doświadczeń możliwych zastosowań CBCT u pacjentów w wieku rozwojowym. Zastosowanie tomografii stożkowej w stomatologii dziecięcej pozwala na łatwiejszą i pozbawioną licznych błędów diagnostykę radiologiczną.

CBCT jest szczególnie przydatna w ortodoncji wieku rozwojowego. Mimo że w większości przypadków ortodontycznych diagnostyka opiera się na wykonywaniu zdjęcia pantomograficznego i cefalometrycznego czaszki i są one wystarczające do rozwiązania typowych problemów klinicznych, to u niektórych osób z tej grupy niezbędne jest wykonanie dodatkowych radiogramów (2). Do takich przypadków należą m.in.: ocena położenia zębów zatrzymanych, nadliczbowych, diagnostyka przyczyn zatrzymania zębów, resorpcja zewnętrzna korzeni zębów oraz wykrywanie ankylozy zębów. Od wielu lat w takich przypadkach stosowano badanie TK, które nie powinno być stosowane u pacjentów w wieku rozwojowym. Dlatego badanie wolumetryczne stanowi alternatywę dla badania TK w tej grupie wiekowej (2).

Dzięki tomografii komputerowej z promieniem stożkowym można lepiej uwidocznić w kości zęby nadliczbowe i określić ich liczbę (8). Zdarza się, że w okolicy górnych centralnych zębów siecznych mogą wystąpić dwa mesiodensy, których wizualizacja oraz określenie dokładnego położenia na zdjęciu pantomograficznym są wręcz niemożliwe (9). Gurgel i wsp. stwierdzili, że badanie CBCT pozwala na lepszą diagnozę i bardziej szczegółowe zapl...