Addycyjna technika rekonstrukcji korony zęba z zastosowaniem uzupełnienia monolitycznego z ceramiki skaleniowej

Złamany kieł górny po stronie lewej wykazywał zachowaną żywotność miazgi bez samoistnych dolegliwości bólowych z prawidłowym obrazem w analizie RTG, co potwierdzono, wykonując testy. Ustalono, że przeprowadzone przed urazem zgryzowym leczenie obejmowało zaopatrzenie głębokiego ubytku, zlokalizowanego na powierzchni wargowej. Ze względu na utracenie odłamanej korony zdecydowano o wykonaniu uzupełnienia monolitycznego wykonanego z ceramiki skaleniowej łączonej adhezyjnie z pozostałymi tkankami zęba. Pacjentka wyraziła zgodę na zaproponowany plan leczenia. W piśmiennictwie odbudowy tego typu są określane jako BPRs (Bonded Porcelain Restorations), czyli adhezyjnie cementowane uzupełnienia porcelanowe (1). Odbudowy te są opisywane jako monolityczne rekonstrukcje ceramiczne łączone adhezyjnie z tkankami zęba powyżej jego szyjki. Jest to koncepcja leczenia zbieżna z ideą biomimetyki. Jej sednem jest umiejętność naśladowania i odtwarzania biomechaniki naturalnych tkanek zęba uzupełnieniami protetycznymi. Nienaruszony ząb stanowi idealny wzorzec estetyczny i funkcjonalny. Naśladując naturę w postępowaniu klinicznym z zastosowaniem uzupełnień wolnych od konstrukcji metalowo-porcelanowych, możliwe jest przywrócenie zniszczonym zębom pełnej wydolności czynnościowej poprzez utworzenie trwałego połączenia adhezyjnego z jednoczesnym uzyskaniem naturalnej estetyki. Odrzucono tym samym koncepcję leczenia z zastosowaniem wkładu koronowo-korzeniowego, którego zastosowanie byłoby możliwe po przeprowadzeniu leczenia endodontycznego. W związku z zachowaną żywotnością miazgi zęba konieczne było zastosowanie techniki bezpośredniej hybrydyzacji zębiny (IDS, Immediate Dentin Sealing) – natychmiastowe uszczelnienie zębiny poprzedzającej pobranie wycisku. Procedurę przeprowadzono w osłonie koferdamu. Opracowane tka...