Telemonitoring procesu leczenia pacjentów ortodontycznych – przegląd piśmiennictwa

Wyniki

Bianco i wsp. (7) w swoim badaniu zebrali grupę badawczą liczącą 159 uczestników. Grupę tę stanowiły osoby posiadające telefon z aparatem fotograficznym oraz dostępem do komunikatora, np. Whatsapp czy Messenger. Proces badania przebiegał następująco. W pierwszej kolejności odbywała się rozmowa telefoniczna z lekarzem prowadzącym, któremu pacjenci zgłaszali nagłe przypadki ortodontyczne, subiektywne odczucia dotyczące leczenia, występowanie ewentualnych owrzodzeń czy aft. Kolejnym krokiem było przesyłanie przez pacjentów 6 zdjęć przez wspomniane wcześniej komunikatory, które były wykonane według ścisłych reguł (z wyłączonym fleszem, z rozsuniętymi dłońmi pacjenta wargami), a projekcje obejmowały: uśmiech pacjenta, układ ust w zwarciu, prawą i lewą projekcję boczną, łuki zębowe w zwarciu. W wypadku aparatów zdejmowanych wykonywano zdjęcia bez aparatu oraz z aparatem, co umożliwiło obserwację częstości oraz sposobu noszenia aparatu, a także progresu procesu leczniczego. Badacze skonstruowali specjalną ankietę dotyczącą subiektywnych odczuć pacjentów w odniesieniu do sposobu kontroli leczenia, która była wysyłana pacjentom za pośrednictwem komunikatorów internetowych. Co ciekawe, aż 98,6% uczestników badania oceniło tę metodę jako przyszłościową i mającą dużo zalet. Wyrazili oni również chęć kontynuacji sposobu leczenia po zniesieniu obostrzeń związanych z pandemią. Pojawiającym się problemem było niepoprawne wykonanie zdjęcia – pierwotnie aż 25% pacjentów musiało procedurę powtórzyć, lecz wraz z czasem trwania badania odsetek ten malał, stanowiąc pod koniec już niewielki procent.

Podobne badania, lecz na nieco mniejszą skalę, przeprowadzili Saccomanno i wsp. (8). W eksperymencie wzięło udział 30 pacjentów będących w trakcie tradycyjnego leczenia ortodontycznego, które lekarz prowadząc...