Tlenek cyrkonu dla brukserów? Przegląd piśmiennictwa

Według autorów rozwiązanie takie pozbawione jest wad uzupełnień w całości licowanych ceramiką, które u pacjentów z bruksizmem wykazują znaczną podatność do chippingu. Dodatkową zaletą jest znaczne ograniczenie ścierania się zębów antagonistycznych w trakcie kontaktów zwarciowych (3). Innym rozwiązaniem, na które wskazują prace prowadzone przez Johanssona i wsp., są uzupełnienia wykonane ze złota, licowane akrylem, stosowane w najcięższych przypadkach. Według autorów protezy tego typu nie wykazują tendencji do chippingu oraz ścierania antagonistów (3). Johansson i wsp. w swojej pracy wskazują na ceramikę cyrkonową, która w przyszłości może stać się materiałem dedykowanym na protezy stałe. Autorzy zauważają, że dotychczasowe problemy związane z eksploatacją uzupełnień z ZrO2 dotyczą protez licowanych ceramiką, które wykazują znaczną tendencję do chippingu (3). Spostrzeżenia Johanssona i wsp. tylko w nieznacznym stopniu potwierdzają prace opublikowane przez Tartaglia i wsp. oraz Schmitta i wsp. (10, 11). W pierwszym studium na 463 przypadki zacementowanych koron okres 36-miesięczny przetrwało 98,2%. W kilku przypadkach stwierdzono nieznaczne odpryśnięcia. W drugim studium z 27 koron w okresie 36-miesięcznym sukces odnotowano w 96,3% przypadków. Tylko jedna z koron uległa chippingowi. W tym miejscu warto wspomnieć, że obie prace dotyczyły koron licowanych. W dostępnym piśmiennictwie można znaleźć tylko kilka publikacji dotyczących uzupełnień w pełni wykonanych z tlenku cyrkonu (pełnocyrkonowe, full-contour zirconia restorations).

Badania Beuera i Preis

Szczególnie interesujące są prace opublikowane przez Beuera i wsp. oraz Preis i wsp. (12, 13). Autorzy w swoich pracach porównali korony z ZrO2 wykonane w różnych technologiach, m.in.: licowane, glazurowane, polerowane, oraz zastosowali dość obszerny program badawczy mający na c...