Tomografia komputerowa stożkowa jako użyteczne narzędzie w ortodoncji

Wskazania do CBCT w ortodoncji

1. Zaburzenia struktury zębów. CBCT umożliwia ocenę odmian anatomicznych zębów, zaburzeń rozwojowych dotyczących struktury zębów, przetrwałych zębów mlecznych (ryc. 1-2), zębów nadliczbowych w linii pośrodkowej (ryc. 3-7), zębów nadliczbowych w odcinku bocznym (ryc. 8-9), dentitio tertaria (ryc. 10-12), zębów bliźniaczych, zębów zlanych, zaburzeń rozwojowych korzeni, a także resorpcji wewnętrznych i zewnętrznych. Problem resorpcji zewnętrznej korzeni zębów pojawia się powszechnie w praktyce ortodontycznej. Resorpcje dotyczą zębów poddawanych działaniu sił ortodontycznych, ale także zębów prawidłowych pozostających w bliskich relacjach anatomicznych w stosunku do zębów zatrzymanych lub tworów dodatkowych.

Chociaż resorpcja zewnętrzna w przebiegu leczenia ortodontycznego jest zjawiskiem znanym, to do tej pory nie było idealnej metody badania jej rozległości. Sherrard i wsp. (20) porównali wyniki pomiarów długości zębów i ich korzeni przeprowadzonych na zdjęciach zębowych i na przekrojach z tomografii wolumetrycznej i doszli do wniosku, że pomiary w CBCT są co najmniej równie precyzyjne jak pomiary dokonywane na tradycyjnych radiogramach. Również Lund i wsp. (21) stoją na stanowisku, że różnice w pomiarach długości korzeni w badaniach wolumetrycznych w porównaniu z rzeczywistymi są nieznaczne, i dlatego badanie CBCT może stać się metodą z wyboru w ocenie resorpcji zewnętrznej. Korzyścią wynikającą z tomografii wolumetrycznej jest to, że umożliwia ona nie tylko określenie jej zakresu, ale i lokalizacji: od strony policzkowej, podniebiennej/językowej, mezjalnej czy dystalnej. Bjerklin i Ericson (22) obliczyli, że za pomocą tomografii komputerowej możliwe było wykrycie o 50% większej liczby przypadków resorpcji zewnętrznej siekaczy górnych w związku z obecnością zatrzymanych kłów niż na po...