Tomografia komputerowa stożkowa jako użyteczne narzędzie w ortodoncji

W leczeniu zatrzymanych zębów należy zwrócić szczególną uwagę na kształtujące się wokół nich przyzębie, dlatego wśród celów leczenia, oprócz wprowadzenia ich do łuku zębowego i odtworzenia prawidłowego zgryzu, wymienia się również uzyskanie odpowiedniej wysokości wyrostka zębodołowego oraz zdrowej strefy dziąsła związanego.

Tomografia komputerowa z promieniem stożkowym jest coraz częściej wykonywanym badaniem, zwłaszcza gdy przy pomocy konwencjonalnych metod radiologicznych nie jest możliwe uzyskanie pełnej diagnozy. Tomografia CBCT znajduje zastosowanie w chirurgii stomatologicznej, implantologii, periodontologii, kariologii, ortodoncji oraz w laryngologii. Jej głównymi zaletami są uzyskanie trzeciego wymiaru, tj. głębokości, oraz nienakładanie się sąsiadujących struktur anatomicznych na siebie. Wielu lekarzy wykorzystuje także w swojej praktyce możliwość rekonstrukcji trójwymiarowych, które dostarczają wielu dodatkowych informacji. Należy dodać, iż dzięki tomografii komputerowej z promieniem stożkowym możliwe jest wykrycie większej liczby zmian patologicznych w obrębie twarzoczaszki niż w przypadku konwencjonalnych zdjęć rentgenowskich czy radiografii cyfrowej.

Według Gurgela i wsp. tomografia stożkowa pozwala na lepszą diagnozę i szczegółowe zaplanowanie leczenia u pacjentów, u których występują zęby nadliczbowe (23-25). Według van Vlijmena i wsp., którzy prześledzili 550 artykułów, tomografia CBCT ma lepsze zdolności diagnostyczne w ortodoncji, co pozwala na ocenę zatrzymanych lub nadliczbowych zębów, rozszczepów warg i podniebienia oraz skojarzonego leczenia chirurgiczno-ortodontycznego. Ww. autorzy stwierdzili także, że tomografia komputerowa z promieniem stożkowym stwarza możliwość dokładniejszego zaplanowania leczenia i oceny wyników leczenia niż konwencjonalne metody rentgenowskie (24).