Urazowe zniszczenie przyzębia spowodowane biżuterią języka oraz możliwości lecznicze – opis przypadku

Opis przypadku

Pacjentka zgłosiła się do gabinetu stomatologicznego zaniepokojona postępującym rozchwianiem zęba 41. Kobieta przyznała, że w wieku 19 lat założyła kolczyk do języka, a następnie użytkowała go przez około 4-5 lat. Początkowo nosiła ozdobę wykonaną ze stali chirurgicznej, o kształcie kulistym, następnie została ona wymieniona na biżuterię z tworzywa sztucznego. Po około 3 latach noszenia kolczyka pacjentka zaczęła zauważać jego negatywny wpływ na uzębienie (nie był on wyjmowany z jamy ustnej). Pacjentka przyznała, że w trakcie noszenia wyrobiła u siebie nawyk nagryzania na kolczyk (umieszczania go pomiędzy siekaczami). Pomimo usunięcia biżuterii sytuacja miejscowa ulegała stałemu pogorszeniu.

W badaniu wewnątrzustnym stwierdzono rozchwianie zęba III stopnia oraz odsłonięcie około 90 procent długości korzenia od strony językowej. Ząb był wychylony wargowo, a sąsiednie zęby uległy przesunięciu w jego kierunku.

Sprawdź więcej artykułów z kategorii PERIODONTOLOGIA.

Badanie rtg. wykazało znaczną resorpcję blaszki kostnej wyrostka zębodołowego, co uniemożliwiło zabieg natychmiastowej implantacji po ekstrakcji zęba. Pacjentce zaproponowano plan leczenia, który obejmował: ekstrakcję zęba 41, ortodontyczne poszerzenie luki, augmentację wyrostka zębodołowego oraz wprowadzenie implantu stomatologicznego. Kobieta oczekiwała jednak metody ekonomicznej, która w możliwie szybkim czasie pozwoli na odtworzenie funkcji zęba oraz da zadowalający efekt estetyczny. Alternatywny plan leczenia obejmował: ekstrakcję zęba, jego leczenie endodontycz...