Wpływ lasera diodowego o długości fali 635 nm i ozonu na zmniejszenie bólu podczas leczenia ortodontycznego – pilotażowe badanie kliniczne

Niefarmakologiczne metody łagodzenia bólu powodowanego przez siły ortodontyczne obejmują: nagryzienie płytek, biostymulację laserami i terapię ozonową (13, 14). Ozon jest gazem o właściwościach bakteriobójczych, wirusobójczych i grzybobójczych (15, 16). Podstawową cechą ozonu jest poprawa natlenienia i odżywienia komórek (17). Reakcja peroksydacji kwasów tłuszczowych powoduje elastyczność błony komórkowej erytrocytów. Dzięki temu łatwiej przechodzą one przez naczynia włosowate, co znacznie poprawia metabolizm tkanek (17).

Szeroki zakres zastosowań laserów w ortodoncji obejmuje np.: chirurgię tkanek miękkich (18, 19), chirurgię tkanek twardych (20, 21), przyspieszanie ruchu zębów (20) i zdejmowanie zamków (22). Biostymulacja laserami o niskich mocach (LLLT) jest stosowana do łagodzenia bólu w leczeniu ortodontycznym (23). Mechanizm działania laserów LLLT opiera się na reakcji komórkowych fotoreceptorów na światło generowane przez laser. Stymulacja tych receptorów powoduje wzrost procesów metabolicznych poprzez wpływ na łańcuch transportu elektronów, łańcuch oddechowy i utlenianie (24). LLLT powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i indukcję degranulacji komórek tucznych, z uwolnieniem substancji prozapalnych w celu przyspieszenia gojenia tkanek (23). Wpływ laseroterapii na neurony powoduje stabilizację potencjału błonowego, co opóźnia aktywację sygnału bólu (25, 26).

W badaniu ocenialiśmy, czy laser diodowy o długości fali 635 nm i terapia ozonowa wpływają na odczucia bólu pacjenta po założeniu stałego aparatu ortodontycznego.

Materiały i metody

Na wykonanie badania uzyskano zgodę komi...