Korzystny wpływ ortodontycznego ruchu zęba na stan przyzębia w przypadku głębokiej recesji dziąsła siekacza żuchwy od strony twarzowej

Następnie zastosowano łuki ortodontyczne przewidziane dla końcowej fazy leczenia, z utrzymaniem dojęzykowego torku w obrębie lewego siekacza centralnego żuchwy (ryc. 3c). W aktywnej fazie leczenia zastosowano wyciągi elastyczne międzyszczękowe i pionowe klasy II.

Po 20 miesiącach zdjęto aparat stały i na zęby górne zastosowano retainer nakładany, a od kła do kła przyklejono retainer stały.

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii ORTODONCJA W PRAKTYCE

Wyniki leczenia

Badania dodatkowe wykazały, że osiągnięto cele leczenia w postaci zachowania relacji trzonowców i kłów po stronie prawej w klasie I i po stronie lewej w klasie I, jak również z normalizacją nagryzu pionowego i poziomego (ryc. 4). Nastąpiła istotna klinicznie poprawa recesji dziąsła (ryc. 5c i 5f ), a rokowanie co do przeprowadzenia po leczeniu przeszczepu dziąseł stało się znacznie bardziej korzystne (ryc. 5a-b, 5d-e).

Tomografia w projekcji osiowej, strzałkowej i wieńcowej ujawniła znaczącą zmianę w zakresie powierzchni twarzowej 1/3 przywierzchołkowej części korzenia lewego siekacza żuchwy z widocznym tworzeniem się kości. W okolicy siekaczy żuchwy nie było oznak resorpcji korzeni ani utraty kości (ryc. 6). Po roku retencji kontrolne zdjęcia wewnątrzustne wykazały stabilny stan zdrowia dziąseł, mieszczący się w granicach normy, i lepsze zaguzkowanie w zgryzie (ryc. 7).

Dyskusja

Etiologia recesji dziąseł jest wieloczynnikowa. Jednak nauk...