Wykorzystanie techniki iniekcyjnej przy wykonaniu licówek kompozytowych na zębach przednich. Istotny etap w dążeniu do stabilnej pracy stałej – opis przypadku

Najczęstszą chorobą zębów jest próchnica, ale również stosunkowo często stwierdza się ubytki niepróchnicowego pochodzenia. Zmieniający się styl życia, któremu coraz częściej towarzyszą sytuacje stresowe, przyczynia się do intensyfikacji występowania czynników etiologicznych niepróchnicowych ubytków zębów. Stanowią one złożony problem diagnostyczny i leczniczy. Ustalenie czynnika etiopatogenetycznego jest niejednokrotnie utrudnione ze względu na współistnienie różnych patologii w obrębie jednego zęba. Ubytki niepróchnicowego pochodzenia pogarszają estetykę uzębienia i mogą prowadzić do rozwoju nadwrażliwości zęba, a nieleczone być przyczyną chorób miazgi i ich konsekwencji oraz złamań korony zęba (1).

Najczęściej występują one w okolicy przyszyjkowej powierzchni policzkowych zębów przedtrzonowych dolnych, najprawdopodobniej wskutek ich dojęzykowego pochylenia. Rzadko są spotykane w zębach trzonowych (2, 3). U osób praworęcznych lokalizują się przeważnie po stronie lewej, a u leworęcznych – po stronie prawej.

Identyfikacja przyczyny i eliminacja przewlekle działającego czynnika etiologicznego stają się sprawami priorytetowymi przed rozpoczęciem leczenia odtwórczego. Natomiast dostęp do agresywnie działających środków higieny, jak twarde szczoteczki czy abrazyjne pasty, wymusza konieczność uświadamiania pacjentom szkodliwości niektórych zachowań czy nawyków żywieniowych. Istotne jest również informowanie o szkodliwości występujących parafunkcji zgryzowych, wad zgryzu czy braków zębowych, co niejednokrotnie jest bagatelizowane przez pacjentów.

W stomatologii estetyczniej dominującymi trendami są zabiegi małoinwazyjne, mające na celu usunięcie jak najmniejszej części struktury zębowej przy jednoczesnym uzyskaniu zadowalających efektów estetycznych. Licówki ceramiczne są wskazywane jako...