Ząb dwoisty – opis przypadku

W znieczuleniu przewodowym 2-proc. lidokainą z dodatkiem adrenaliny, podanym w okolice otworu bródkowego, wykonano ekstyrpację miazgi korzeniowej. Opracowano ujścia kanału wiertłami Gates-Glidden. Następnie kanał przepłukano 2,5-proc. roztworem podchlorynu sodu i przystąpiono do pomiaru długości roboczej za pomocą endometru iPex, uzyskując długość roboczą WL = 19 mm. Kanał opracowano przy użyciu narzędzi maszynowych Flex Master z jednoczesnym obfitym płukaniem 2,5-proc. roztworem podchlorynu sodu. Po osuszeniu kanał wypełniono ostatecznie ćwiekami gutaperkowymi i uszczelniaczem AH Plus, stosując technikę kondensacji bocznej gutaperki na zimno. Wykonano rtg. kontrolne, które wykazało prawidłowe wypełnienie kanału (fot. 2). Zaproponowano pacjentowi odbudowę korony zęba wzmocnioną standardowym wkładem koronowo- -korzeniowym z włókna szklanego, na co nie wyraził zgody ze względów finansowych. Ubytek w koronie wypełniono materiałem kompozytowym.

Podczas kolejnych wizyt wykonano skaling całego uzębienia i leczenie zachowawcze zębów z ubytkami próchnicowymi. Następnie zaproponowano uzupełnienie brakujących zębów górnych i dolnych przy pomocy mostów porcelanowych lub implantów. Pacjent ze względów finansowych nie zdecydował się jednak na dalsze leczenie.

PODSUMOWANIE

Poza defektem estetycznym wszystkie typy zębów dwoistych mogą wykazywać zwiększoną podatność na próchnicę i indukować problemy natury periodontologicznej. Ich nietypowa anatomia może stanowić wyzwanie zarówno dla endodonty, jak i chirurga, a także utrudnić estetyczną odbudowę korony (1, 2, 5).

Sprawdź wszystkie produkty stomatologiczne dostępne w naszym skle...