Zastosowanie techniki uwalniania mięśniowo-powięziowego po zabiegu frenulotomii wędzidełka językowego w celu poprawy siły, zakresu ruchomości i sprawności języka

Postępowanie terapeutyczne w pierwszym miesiącu po zabiegu odnosiło się do terapii manualnej wewnątrzustnej, którą cztery razy dziennie w równych odstępach czasowych miała prowadzić matka. Obejmowało ono:

1. Nacisk na skrajne krawędzie rany po obu stronach.
2. Nacisk na czubek języka od dna jamy ustnej ze skierowaniem czubka języka w stronę gardła.
3. Przesuwanie palca raz po prawej i raz po lewej stronie pomiędzy wyrostkiem zębodołowym a boczną krawędzią języka z jego uniesieniem.

Zalecono także wykonywanie ćwiczeń ruchowych językiem, takich jak:

1. Dotykanie do ostatnich zębów trzonowych w szczęce i żuchwie z maksymalnie rozwartą jamą ustną.
2. Przy maksymalnie rozwartej jamie ustnej przesuwanie języka w kierunku policzka prawego i lewego bez poruszania żuchwą.
3. Zassanie języka do podniebienia, a następnie wykonanie ruchu otwierania i zamykania jamy ustnej tak, aby nie doszło do oderwania języka od podniebienia.

Technikę uwalniania mięśniowo-powięziowego z użyciem narzędzia rozpoczęto cztery tygodnie po zabiegu, według następujących zaleceń. Jako pierwsze polecono ćwiczenie przy użyciu węższej części narzędzia. Polecono uciskanie z przesunięciem od miejsca za wyrostkiem zębodołowym dolnym wzdłuż mięśnia bródkowo-językowego aż do czubka języka. Zalecono wykonanie ćwiczenia na prawą i lewą stronę języka, równą liczbę powtórzeń przez 3 minuty. Drugie ćwiczenie polegało na 3-minutowym wykonaniu takiego samego ruchu jak przy pierwszym ćwiczeniu, z takim wyjątkiem, że użyta była szersza część narzędzia. Jako trzecie 3-minutowe ćwiczenie zalecono ucisk nasady języka do wnętrza jamy ustnej, a pacjentka przy użyciu siły mięśni języka miała próbować wypchnąć narzędzie w przeciwnym kie...