Zaburzenia pionowe, I klasa szkieletowa i stłoczenie zębów – uproszczona i efektywna procedura zabiegowa. Opis przypadku.

Wyniki leczenia

Leczenie pacjentki trwało 15 miesięcy. W jego wyniku otrzymano okluzję czynnościową wraz z I klasą na kłach i zębach trzonowych, prawidłowy nagryz poziomy (ryc. 8a, b, s. 10) i pionowy (ryc. 8c, s. 10) oraz prowadzenie sieczne (ryc. 8d, s. 10). Pantomogram wykonany po zakończeniu leczenia potwierdził uzyskanie równoległości korzeni oraz brak objawów ich resorpcji (ryc. 9, s. 11).

Pomimo zmniejszenia liczby zębów nie stwierdzono wystąpienia żadnych tzw. ciemnych korytarzy (ryc. 10a, s. 11). Zanotowano natomiast skrócenie dolnego piętra twarzy, lepsze ułożenie górnej wargi ze względu na poprawę kształtu łuku zębowego (ryc. 10b, s. 11) oraz korzystną zmianę wyrazu twarzy i oczu (ryc. 10c, s. 11) w wyniku zmniejszenia kąta między podstawą szczęki i żuchwy po leczeniu ortodontycznym.

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii ORTODONCJA W PRAKTYCE

Ocena przypadku

Trudno jest omawiać przypadek leczony według stworzonej przez siebie filozofii, dlatego skoncentruję się na efektach leczenia, mając nadzieję, że wywoła to dalszą dyskusję wśród lekarzy klinicystów.

W przedstawionym przypadku decyzja o zastosowaniu leczenia ekstrakcyjnego została podjęta już na etapie badania wewnątrzustnego, przed wykonaniem radiogramów. Biorąc pod uwagę rozmiar stłoczeń, upewniono się bowiem, w którym kierunku będą przesuwały się zęby przednie w trakcie rozładowywania stłoczenia. W przeciwieństwie do V-kształtnego łuku zębowego, gdz...