Zaburzenia rozwojowe morfogenezy zębów, ich związek z wadami zgryzu i możliwości leczenia

Wada pod postacią zęba dwoistego (zrost i zdwojenie) może rozwinąć się podczas różnicowania się zawiązków zębów z powodu aberracji w rozwoju zarówno ektodermy, jak i mezodermy. Zdwojenie zęba to proces, w którym z jednego zawiązka zęba powstaje dwudzielna korona z jednym korzeniem i wspólnym kanałem korzeniowym. Ząb objęty tą wadą postrzega się jako ząb pojedynczy. Zęby zrośnięte powstają poprzez zlewanie się dwóch zębów w jeden na pewnym okresie rozwoju embrionalnego, dzięki czemu zrost może przebiegać na różnych poziomach (na poziomie szkliwo – zębina lub zębina – cement). W uzębieniu występuje wówczas hiperdoncja. Zrost jest rzadkim zjawiskiem, którego całkowita częstość występowania wynosi około 0,5% w zębach mlecznych i 0,1% w uzębieniu stałym (16-18). Kliniczną manifestacją zdwojenia zębów jest nagromadzenie zębów w łuku zębowym, podczas gdy zęby zrośnięte są najczęściej związane z ektopowym wyrzynaniem się.

Cele niniejszej publikacji to analiza wad zgryzu związanych z występowaniem powyższych stanów, a także opis przypadków z naciskiem na objawy kliniczne i radiologiczne oraz rozpoznanie i sposoby rozwiązywania tych problemów.

Przedstawiamy kilka przypadków klinicznych pacjentów z wadami zgryzu i obecnością zębów z zaburzeniami morfogenezy. Do analizy przypadków została wykorzystana ich dokumentacja radiologiczna i fotograficzna. Przed postawieniem rozpoznania i leczeniem pacjenci wypełnili formularz świadomej zgody na wykorzystanie ich danych do celów naukowych bez ujawniania ich tożsamości. Zespół autorów otrzymał pozytywną opinię Komisji Etyki „Kenimus” 2121/06.07.21 w kwestii wykorzystania danych pacjentów ortodontycznych leczonych przez autorów jako materiału do publikacji.

Przypadek kliniczny 1

Przedstawia...