Zaburzenia ze spektrum autyzmu w ujęciu stomatologicznym – przegląd piśmiennictwa

Niedowrażliwość jest równoznaczna z potrzebą stymulacji zmysłów (5). Zmysł smaku wzmacniany jest poprzez m.in. zjadanie pasty do zębów, a dotyk – poprzez pobudzanie swojej skóry, szczypanie, zranienia, wysoki próg bólu i zimna oraz tendencję do samookaleczeń. Wysoki próg bólu charakterystyczny dla pacjentów autystycznych może utrudniać diagnostykę ostrych zespołów bólowych, w tym pochodzenia zębowego. Wynika on ze zmniejszenia lub zniesienia możliwości ośrodkowej percepcji bólu jako bodźca środowiskowego lub głębokie zaburzenie w jego ekspresji (7). Dzieci autystyczne mogą zbyt głośno mówić lub wydawać nietypowe dźwięki, stymulując tym samym swój słuch, jak również wąchać przedmioty i części ciała, gdy brakuje im bodźców węchowych. Niedowrażliwość wzrokowa wyraża się poprzez fascynację szybko poruszającymi się przedmiotami, pochylanie się, kołysanie oraz charakterystyczne trzepotanie palcami przed oczami (5).

Leki stosowane w autyzmie

Pacjenci autystyczni stosują leki, których działania niepożądane mogą manifestować się w obrębie jamy ustnej. Standardowe dawki leków mogą być niewystarczające, a reakcja na nie jest często nietypowa (6-8, 10, 15, 20). Najczęstsze grupy farmaceutyków wykorzystywane w terapii zaburzeń ze spektrum autyzmu przedstawiono w tab. 2.

Mały autyk jako pacjent stomatologiczny

Praca z dzieckiem autystycznym stanowi wyzwanie dla lekarza dentysty, nie tylko ze względu na niski wiek pacjenta, ale również charakterystyczny profil zaburzeń ze spektrum autyzmu. Osoby niepełnosprawne i dzieci są przyjmowane przez dentystów z pewną obawą, czasem niechętnie. Według Szymiec i&...