Mezjodens i złamany korzeń zęba 21 jako ognisko zakażenia

Istnieją liczne teorie tłumaczące sposób oddziaływa­nia ogniska pierwotnego na ustrój, m.in. teoria anachre­zy Ascoliego, przerzutowa Rosenova, piofagi Lebiedeń­skiego, nerwowa Entina czy alergiczna. Problem dalej pozostaje ciągle aktualny i jest przedmiotem dociekania dla wielu autorów (4).

Niektórzy, np. Murray i Saunders, Seymour i współ., Rogers, Ehrmann, nie stwierdzają naukowych dowo­dów na związek przyczynowy pomiędzy przewle­kłymi stanami zapalnymi tkanek okołowierzchołko­wych a chorobami infekcyjnymi w innych narządach (4, 5, 6, 7, 8). Ogniska zakażenia pierwotnego w 90% zlokalizowa­ne są w obrębie głowy. 80% wszystkich ognisk stanowią procesy zapalne toczące się w jamie ustnej, a zwłasz­cza te, które dotyczą zębów i migdałków podniebien­nych, rozwijające się na skutek niewłaściwego leczenia (1, 3, 4). Rozprzestrzeniają się drogami anatomicznymi przez ciągłość oraz krwionośnymi i limfatycznymi. Obec­ność ogniska zakażenia w organizmie może prowadzić do wystąpienia szeregu chorób lub podtrzymywać już istniejące.

Najważniejsze jednostki chorobowe, które mogą mieć związek z zębopochodnymi ogniskami pierwot­nymi w jamie ustnej, to: infekcyjne zapalenie wsierdzia, choroba wieńcowa, zawał serca, udar mózgu, reumato­idalne zapalenie stawów, zapalenie płuc (1, 4).

Diagnostyka ognisk zapalnych w jamie ustnej polega na: dokładnym badaniu przedmiotowym i podmioto­wym oraz wykonaniu diagnostyki rentgenowskiej prze­siewowej i szczegółowej. Leczenie polega na eliminacji ogniska zakażenia, niekiedy w osłonie antybiotykowej (1, 9).

W opisanym przez nas przypadku choroba odogni­skowa toczyła się w górnym odcinku dróg oddecho­wych i pomimo zastosowanej kilkukrotnie antybiotyko­terapii utrzymywała się jako przewlekłe zapalenie gardła. Dop...