Zasady oceny biozgodności materiałów dentystycznych

Badanie mutagenności

Badanie mutagenności polega na ocenie zdolności wpływania danego produktu na materiał genetyczny komórek. Znanych jest obecnie kilka testów oceniających tę właściwość. Jednym z nich jest test Ames, w którym używa się zmutowanego szczepu Salmonella typ himurium, bakterii wymagającej do życia egzogennej histydyny. Bakterie rodzime nie wymagają obecności tej aminy. Jeżeli zatem z hodowli zmutowanej bakterii zostanie usunięta histydyna i jednocześnie wprowadzony badany materiał, który spowoduje przekształcenie mutanta w rodzimy rodzaj bakterii, będzie to dowodem na zdolność badanego materiału do powodowania zmian w materiale genetycznym obecnej w hodowli bakterii.

Testy

Ocena biokompatybilności na zwierzętach jest zwykle prowadzona na ssakach, takich jak myszy, szczury, chomiki, a także na większych zwierzętach. Badane materiały stosuje się w różny sposób. Jednym z nich jest test drażnienia błony śluzowej, za pomocą którego ocenia się, czy materiał powoduje zapalenie błony śluzowej. Testowany materiał oraz pozytywny i negatywny materiał kontrolny zostają umieszczone na błonie śluzowej policzka królika lub chomika i po ustalonym okresie obserwacji badaniem klinicznym ocenia się reakcję występującą na błonie śluzowej, a także wykonuje preparaty histologiczne z miejsc, do których przylegały próbki materiałów.

Innym testem stosowanym na zwierzętach jest skórny test uczuleniowy przeprowadzany na świnkach morskich, którym śródskórnie wstrzykuje się badane materiały, a następnie umieszcza na skórze płatki adhezyjne zawierające testowane substancje. Jeżeli pierwotne wstrzyknięcie spowodowało uczulenie, płatek wywoła na skórze reakcję zapalną. Stopień nasilenia reakcji oraz liczba zwierz...