Lasery w stomatologii

Klasyfikacja promieniowania laserowego i urządzeń laserowych

Wiązka laserowa, przechodząc przez kolejne warstwy tkanek, ulega odbiciu, rozproszeniu, transmisji i częściowej absorpcji, a nasilenie tych zjawisk uwarunkowane jest stopniem uwodnienia i budową tkanki. Z drugiej strony oddziaływanie zależne jest od długości fali światła laserowego, zaaplikowanej mocy, czasu naświetlania i techniki przeprowadzania zabiegu – metodą kontaktową lub bezkontaktową (13). Z doświadczeń wynika, że głębokość wnikania promieniowania laserowego zależy w znacznym stopniu od długości fali (11). Zakresy widmowe działania laserów pozwalają na przeprowadzenie podziału promieniowania na klasy. W klasie A mieści się promieniowanie ultrafioletowe w zakresie 315-400 nm oraz widzialne i podczerwień w zakresie 400-1400 nm, w klasie B i C – ultrafioletowe w zakresie 180-315 nm i podczerwień w obszarze 1400-106 nm (14).

Odmiennie prezentuje się klasyfikacja wg stopnia zagrożenia promieniowania dla operatora i pacjenta. Wyróżnić można tu klasę 1 obejmującą urządzenia o niewielkiej mocy i promieniowaniu bezpiecznym dla wzroku, klasę 2, w której mieszczą się lasery emitujące promieniowanie widzialne, bezpieczne dla wzroku przez czas krótszy niż 0,25 s. Klasa 3A obejmuje lasery średniej mocy, których promieniowanie jest bezpieczne dla wzroku przez czas ok. 60 s. Klasa 3B obejmuje lasery średniej mocy, o promieniowaniu niebezpiecznym w przypadku spoglądania bezpośrednio w promień lub jego zwierciadlane odbicie. Klasa 4 dotyczy laserów dużej mocy, których promieniowanie jest niebezpieczne dla wzroku i skóry nawet w postaci odbicia dyfuzyjnego (15).

Lasery można klasyfikować również ze względu na charakter ich pracy, wyróżniane są urządzenia pracujące w sposób ciągły bądź impulsowy (8). Dla prawidłowej chara...