Zastosowanie lasera biostymulacyjnego w leczeniu chorób błony śluzowej jamy ustnej

Terapia biostymulacyjna w schorzeniach błony śluzowej jamy ustnej

W artykule szerzej zostanie omówione zastosowanie terapii biostymulacyjnej w najczęściej spotykanych schorzeniach błony śluzowej jamy ustnej – aftozach i opryszczce wargowej.

Aftozy

Nawracające aftowe zapalenie jamy ustnej (RAS) dotyka 20% populacji. Afty utrudniają jedzenie, połykanie i mówienie. Są to pojedyncze bądź mnogie małe, płytkie, okrągłe bądź owalne bolesne owrzodzenia o odgraniczonych brzegach, żółtym lub szarym dnie, wyraźnym rumieniu na obrzeżu. Wyróżnia się trzy typy aft w zależności od rozmiarów wykwitów: afty małe Mikulicza, afty większe Suttona i owrzodzenia podobne do opryszczki (herpetiformes) (11). O ile afty nie stanowią objawu innej choroby (celiakii, choroby Crohna, choroby Behceta, neutropenii, infekcji wirusem HIV), leczy się je objawowo. Leczenie ma na celu zmniejszenie bólu, a także liczby i rozmiaru owrzodzeń, skrócenie czasu gojenia i wydłużenie okresów remisji. Stosowane są środki miejscowe znoszące dolegliwości, sterydy, kauteryzacja, antybiotyki, płukanki. Powszechnie zalecaną metodą jest również biostymulacja laserowa w dawce 2 J centralnie na aftę oraz 0,5-1 J na cztery punkty otaczające zmianę w polu 1 cm2. LLLT przynosi natychmiastową ulgę w bólu już po jednokrotnym naświetleniu oraz stymuluje proces gojenia. Stosuje się od jednego do czterech zabiegów. Nie trzeba przyjmować leków, a tym samym wyeliminowana jest możliwość ich przedawkowania bądź wystąpienia efektów ubocznych (12). Regresja następuje po około 4 dniach. Całkowite wyleczenie po zastosowaniu sterydów następuje po 5-7 dniach (13). Bez stosowania dodatkowego leczenia proces ten może trwać do 14 dni. Poza tym obserwuje się rzadsze nawroty choroby lub jej całkowite wyleczenie (11).