Zastosowanie Mineral Trioxide Aggregate w procedurze apeksyfikacji u pacjenta w wieku rozwojowym – opis przypadku

Opis przypadku

15-letni pacjent zgłosił się do gabinetu w celu kontynuacji leczenia zęba 47. Z wywiadu wynikało, że pacjent przed dwoma tygodniami zgłosił się z bólem zęba 47 do swojej przychodni stomatologicznej. Pacjent do tej pory nigdy nie był znieczulany – bojąc się znieczulenia, nie zgodził się na jego podanie. Lekarz ręcznie opracował ubytek, ekskawatorem usunął rozmiękłą zębinę oraz założył wkładkę dewitalizującą.

Zważywszy na wiek pacjenta i na wykonane w gabinecie zdjęcie rentgenowskie (fot. 1), stwierdzono niezakończony rozwój korzenia zęba 47. Po uzyskaniu zgody od rodziców na leczenie endodontyczne oraz zgody na znieczulenie dziecka przystąpiono do leczenia. Przeprowadzono je w koferdamie z użyciem mikroskopu zabiegowego. W znieczuleniu przewodowym 4-proc. artykainą z adrenaliną opracowano ubytek oraz odbudowano ubytek do I klasy materiałem kompozytowym. Po opracowaniu komory zęba i ekstyrpacji martwej miazgi rozpoczęto procedurę płukania kanału korzeniowego 5,25-proc. NaOCl oraz delikatnej instrumentacji kanału narzędziem o rozmiarze 80 na wstępną długość roboczą określoną na podstawie zdjęcia radiologicznego. Podczas tej wizyty wykonano również drugie zdjęcie rtg. z narzędziem pomiarowym w kanale na wcześniej określoną długość (fot. 2) i oszacowano rzeczywistą długość roboczą, wykorzystując metodę Ingle’a. 

W dalszej kolejności kanał ponownie przepłukano NaOCl, używając do tego EndoActivatora (Dentsply Maillefer), osuszono i wypełniono preparatem na bazie wodorotlenku wapnia (Calcipast, Cerkamed) (fot. 3) na jeden tydzień. Przed założeniem preparatu MTA z...