Zastosowanie miniimplantów i implantów zębowych w nowoczesnym leczeniu ortodontycznym – przegląd piśmiennictwa

Współczesna ortodoncja zajmuje się nie tylko korygowaniem wad zgryzu u dzieci i młodzieży, lecz coraz częściej dotyczy osób dorosłych, także z brakami zębowymi.

Głównym celem leczenia ortodontycznego dorosłych pacjentów jest nie tylko poprawa estetyki, lecz także przywrócenie poprawnej okluzji, czynności żucia i stworzenie optymalnych warunków pod rekonstrukcję implantoprotetyczną braków zębowych. Częstym wyborem staje się biomechanika leczenia w oparciu o zakotwienie śródkostne z zastosowaniem miniimplantów ortodontycznych, a także implantów zębowych. Nieleczone wady zgryzu, powikłane brakami zębowymi, często utrudniają, a nawet uniemożliwiają prawidłowe wykonanie uzupełnienia protetycznego pod względem funkcjonalnym i estetycznym (1). Stosowane konwencjonalne aparaty ortodontyczne, takie jak headgear, łuki podniebienne czy aparaty pendulum, okazały się mało skuteczne w porównaniu z metodami zakotwienia kortykalnego, szczególnie u pacjentów dorosłych z licznymi brakami zębowymi. Dzięki temu możliwe stały się przemieszczanie całej grupy zębów, dystalizacja zębów trzonowych, a także ruchy intruzyjne zębów trzonowych (2).

Implanty zębowe w ortodoncji mogą pełnić funkcję tymczasowego zakotwienia, które po zakończonym leczeniu są usuwane z jamy ustnej pacjenta, a także ostatecznego – po zakończonej terapii ortodontycznej pełnią funkcję filarów protetycznych (3).

Cel

Celem pracy było przeanalizowanie najnowszych doniesień naukowych na temat zastosowania miniimplantów ortodontycznych i implantów zębowych jako zakotwienia w nowoczesnym leczeniu ortodontycznym.

Przeczytaj wszystkie artykuły z wybrane...