Zastosowanie osłon stałych i osobistych a bezpieczeństwo pacjenta i personelu w gabinecie stomatologicznym

Obok ścian i stropów ważne jest również, aby w gabinecie rtg. zabezpieczone były okna i drzwi. Zabezpieczenie okien gabinetu poprzez zastosowanie szkła ołowianego jest bardzo kosztowne. Można jednak zastosować się do paru wskazówek, które pomogą uniknąć konieczności ich zabezpieczania. W przypadku gdy gabinet stomatologiczny zlokalizowany jest powyżej parteru lub gdy dolna krawędź okna gabinetu znajduje się minimum 2 m nad poziomem gruntu, wówczas nie trzeba go zabezpieczać. Sytuacja zmienia się, gdy gabinet stomatologiczny zlokalizowany jest na parterze i dolna krawędź okna znajduje się do 2 m nad poziomem gruntu. Wówczas istotne jest, aby dobrze rozplanować kierunek padania wiązki promieniowania jonizującego. Bez względu na rodzaj aparatu rtg. możemy wyróżnić dwie wiązki promieniowania: pierwotną oraz rozproszoną.

Promieniowanie wychodzące ze źródła (tj. lampy rentgenowskiej) i padające bezpośrednio na interesujący nas obiekt (w tym przypadku konkretnych osłon) nazywamy promieniowaniem pierwotnym. Dawka promieniowania przy tak skierowanej wiązce jest największa. Natomiast jeśli dochodzi do zmiany kierunku padania promieniowania rentgenowskiego w wyniku odbicia wiązki pierwotnej, mówimy wówczas o promieniowaniu rozproszonym (4). W momencie gdy planowane jest dopiero rozpoczęcie działalności stomatologicznej, sprawa jest o tyle prosta, że wystarczy umiejscowić unit stomatologiczny, tak aby wiązka pierwotna nie padała na okno, co spowoduje, że w jego kierunku będzie kierowana jedynie wiązka rozproszona. Dzięki temu istnieje szansa, że zabezpieczenie okna nie będzie wymagane.

Dodatkowo unit stomatologiczny (przy którym będzie wyzwalana eskpozycja) należy umiejscowić jak najdalej od okna. Zwiększając bowiem odległość między źródłem promieniowania jonizującego a osłoną, zmniejsza się dawkę promieniowania docierającą do danej osłony. J...