Zastosowanie toksyny botulinowej w protetyce stomatologicznej

Bruksizm

Inaczej jest określany jako niefunkcjonalne zgrzytanie zębami. Początkowo uważano, że jest to zjawisko związane z zębami, lecz obecnie bruksizm traktuje się jako zaburzenie o podłożu psychofizjologicznym. Wyróżnia się bruksizm dzienny, stanowiący około 20% przypadków, polegający na zaciskaniu zębów, oraz nocny – w 10% objawiający się zgrzytaniem zębami w trakcie snu (15). Występowanie bruksizmu wydaje się jednakowo częste u mężczyzn, jak i u kobiet, jednak prawdopodobnie rzadziej występuje u dzieci (16). Żwacz stanowi często źródło dolegliwości bólowych dotyczących dolnej części twarzy oraz uszkodzenia zębów, dlatego bardzo ważne jest, aby wziąć pod uwagę to schorzenie w planowaniu leczenia protetycznego (17).

W leczeniu tej parafunkcji skuteczna okazała się neurotoksyna botulinowa. Biorąc pod uwagę codzienną praktykę lekarza protetyka stomatologicznego, można stwierdzić, że pacjenci z bruksizmem są częstymi odbiorcami usług protetycznych (18). Rutynowo wykonuje się blokowanie koron zębów, aby przeciwstawić się nadmiernym siłom żucia lub zgrzytania. Zaleca się również wykonanie szyny relaksacyjnej i stosowanie jej przez pacjenta w nocy. Niejednokrotnie niezdyscyplinowani pacjenci nie stosują się do zaleceń, dlatego, mimo najwyższych starań ze strony lekarza, korzeń zęba ulega złamaniu lub w obrębie tkanek okołowierzchołkowych przeciążonego zęba rozwijają się zmiany zapalne. W świetle najbardziej aktualnej wiedzy medycznej zastosowanie toksyny botulinowej u takich pacjentów powinno być pierwszym etapem terapii (fot. 1).

Osteointegracja implantów stomatologicznych

Uzupełnienia protetyczne oparte na implantach odgrywają ważną rolę we współczesnej stomatologii odtwórczej...