Zastosowanie zabiegu kortykotomii jako wspomagającego leczenie ortodontyczne u pacjentów dorosłych – opis przypadków

Okres okołozabiegowy oraz gojenie przebiegły prawidłowo. Pacjentka zgłaszała obrzęk oraz przejściowe dolegliwości bólowe trwające do tygodnia po zabiegu. Po 7 dniach usunięto szwy. W badaniu histopatologicznym postawiono następujące rozpoznanie: strzępek blaszki kostnej (zębiny) bez cech atypii. Na następnej wizycie aktywacyjnej, po 5 tygodniach od kortykotomii, stwierdzono, że zęby uległy znacznemu przesunięciu (ryc. 2a-b).

Przypadek 2

Historia i diagnoza

Pacjentka, lat 32, zdecydowała się na leczenie ortodontyczne ze względu na tyłożuchwie czynnościowe. Obecne braki zębowe zębów to: 26, 36 i 46 (ryc. 3). Zęby dolne trzonowe zostały usunięte w okresie wczesnej młodości, uległy one nachyleniu w kierunku luki i nastąpił zanik kości gąbczastej wyrostka zębodołowego tej okolicy (ryc. 4a-c). Po stronie prawej w żuchwie ze względu na duży zanik kości wyrostka zaplanowano augmentację materiałem kościozastępczym i następnie zamknięcie luki poekstrakcyjnej. Po stronie lewej w żuchwie ilość kości wydawała się wystarczająca, jednak przy próbie pionizacji zęba 37 w trakcie fazy szeregowania ulegał on rozchwianiu II stopnia z powodu zbyt małej jej ilości, dlatego zmodyfikowano plan leczenia. Pacjentkę skierowano do chirurga twarzowo-szczękowego w celu konsultacji i ewentualnej augumentacji wyrostka zębodołowego materiałem kościozastępczym. Pacjentka jednak z obawy przed dużym dyskomfortem bólowym i wydłużonym czasem leczenia nie zdecydowała się na proponowany zabieg. Wtedy jako alternatywę zaproponowano zabieg kortykotomii z rozszczepieniem blaszek zbitych wyrostka zębodołowego w celu stworzenia skrzepu w okolicy braku zębów 46 i 36 oraz pobudzenia komórek kościotwórczych do migracji w tę okolicę. Ostatecznie zabieg ten wykonano tylko po stronie ...