Zdejmowane aparaty ortodontyczne – jakość etapu klinicznego a etap końcowy

Ortodontyczne łyżki wyciskowe powinny być perforowane tak, by masa nie odklejała się od nich przy wyjmowaniu wycisku z jamy ustnej pacjenta, niektórzy producenci produkują łyżki o niewielu perforacjach, ale o chropowatej powierzchni. Te ostatnie powinny być bezwzględnie suche przed nałożeniem masy wyciskowej – inaczej wycisk odklei się. Oznacza to, że lekarz po przymierzeniu takich łyżek powinien je osuszyć ze śliny dmuchawką. Adhezję masy do łyżki (np. metalowej czy nieperforowanej) można wzmocnić, przyklejając do jej wewnętrznej strony przylepiec.

Są przypadki, w których planuje się leczenie pacjenta zdejmowanym aparatem czynnościowym jednocześnie ze stałym aparatem (np. bardzo częsta kombinacja leczenia wad klasy II aparatem stałym i aparatem Twin-Blok). Wykonanie wycisku u pacjenta z naklejonymi zamkami ortodontycznymi i pierścieniami nastręcza dodatkowych trudności. Łyżka wyciskowa powinna być większa, by objąć zasięgiem zamki i pierścienie (rurki policzkowe). Ponadto wycisk taki powinien być bezwzględnie wykonany przy zdjętym łuku ortodontycznym – w przeciwnym wypadku dojdzie do porwania wycisku i/lub do oderwania zamków.

Przechowywanie wycisku powinno odbywać się w warunkach określonych przez producenta masy wyciskowej. Jeśli jest to masa alginatowa, zaleca się umieszczenie wycisku w woreczku strunowym z nasączoną wodą ligniną i przechowywanie go w urządzeniu chłodzącym. Nie powinno się umieszczać wycisku w bezpośrednim kontakcie z wodą, np. w misce, ponieważ hydrokoloid, jakim jest masa alginatowa, poszerza swoją objętość, co może skutkować nierzeczywistym odwzorowaniem warunków panujących w jamie ustnej lub niepasowaniem aparatu (fot. 5a-b). Podczas transportu w warunkach ujemnej temperatury, należy zabezpieczyć wycisk przed zamarznięciem.

Zgryz konstrukcyjny jest używany...