Zębiaki – współczesna wiedza i opis przypadku

Podsumowanie

Zaburzenia w wyrzynaniu zębów stałych są dosyć często spotykane w codziennej praktyce. Zazwyczaj są spowodowane zmianami patologicznymi rozwijającymi się w kościach szczęk, takimi jak guzy: nowotworowe, nowotworopodobne czy hamartomatyczne. Zębiaki stanowią najczęściej występującą grupę guzów zębopochodnych. Są zmianami łagodnymi składającymi się z tkanek pochodzenia zębowego, zarówno twardych, jak i miękkich. Uważane są za zmiany hamartomatyczne. Większość tych zmian jest asymptomatyczna. Do ich wykrycia dochodzi zwykle na rutynowo wykonywanych zdjęciach radiologicznych. Zębiaki w większości przypadków są wykrywane w uzębieniu mieszanym na przełomie 1. i 2. dekady życia. Główną cechą mogącą sugerować obecność zębiaka, jak i innych patologicznych zmian kości szczęk jest absencja w łuku zęba stałego po czasie fizjologicznej erupcji. Sytuacja taka skłania zwykle do wykonania zdjęcia OPG, będącego pierwszym etapem diagnostyki obrazowej struktur kości szczęk. Przypadki zębiaka są często obserwowane w codziennej praktyce ortodontycznej. Postawienie trafnej diagnozy, jak i leczenie wraz z uzyskaniem stabilnych, satysfakcjonujących efektów wymagają od lekarza ortodonty zarówno umiejętności współpracy z młodszymi pacjentami, współpracy z chirurgiem, jak i wnikliwej znajomości biomechaniki sprowadzania zębów zatrzymanych.

Sprawdź produkty STOMATOLOGICZNE dostępne na dlaspecjalistow.pl

dr n. med. Przemysław Kopczyński - Pracownia Miniimplantów Ortodontycznych Katedry i Kliniki Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, kierownik: dr n. med. Prz...