Obustronne zęby zrośnięte w szczęce u pacjenta z zespołem Downa

Omówienie przypadku

Zęby zrośnięte (dentes concreti) są to dwa zęby połączo­ne ze sobą poprzez kostniwo. Ta anomalia spowodowa­na jest zniszczeniem przegrody kostnej oddzielającej od siebie dwa zawiązki, co powoduje przemieszcze­nie i stłoczenie sąsiadujących zawiązków. Natomiast w okresie rozwoju korzeni ulegają one zrośnięciu przez cement i wówczas anomalia zwana jest zroślakiem prawdziwym. Mogą to być także zmiany nabyte o róż­nej etiologii w przebiegu hipercementosis. Korony tych zębów są oddzielnie wykształcone, mogą być połączone jedynie szkliwem lub do siebie zbliżone z zachowanymi odrębnymi komorami zębów. W większości przypad­ków zęby zrośnięte dotyczą głównie zębów trzonowych szczęki i zazwyczaj tylko dwóch zębów, natomiast bar­dzo rzadko większej liczby (2, 3).

Częstość występowania zębów zrośniętych w uzębie­niu stałym należy do rzadko występujących i jest okre­ślana na 0,1%. Anomalia ta jest częściej obserwowana w uzębieniu mlecznym i obejmuje 0,5% (4).

Podstawą rozpoznania zębów zrośniętych jest diag­nostyka radiologiczna, która uwidacznia pogrubienie korzeni zębów na skutek nawarstwienia cementu i brak szpary ozębnej w miejscu połączenia. Brak wykonania badania radiologicznego może przyczynić się do błę­dów diagnostycznych i wynikających z nich problemów klinicznych. Ratajek-Gruda i wsp. opisują 39-letniego pacjenta, który zgłosił się do Zakładu Chirurgii Stoma­tologicznej AM w Łodzi, u którego w poradni przyza­kładowej rozpoczęto ekstrakcję zęba 18 (2). W trakcie usuwania tego zęba lekarz stomatolog wykonał zwich­nięcie zęba 18, a podczas próby ekstrakcji zauważył, że ząb 17 również był zwichnięty. W związku z powyż­szym zaprzestał dalszych działań i skierował pacjenta do ośrodka akademickiego, gdzie na podstawie zdjęcia pantomograficzne...