Zmiany o charakterze zagęszczenia kości w obrębie twarzoczaszki – przegląd piśmiennictwa

Trudności diagnostyczne w obrębie kości szczęk mogą powodować antrolity zatok. Są to struktury koloru czarnego, szarego lub białego powstające za sprawą ognisk zagęszczonego śluzu, w obrębie którego dochodzi do odkładania się soli mineralnych i następowej mineralizacji. Za bezpośrednią przyczynę rozwoju antrolitów uważa się czynniki endogenne i egzogenne. Do czynników endogennych zaliczamy skrzepy krwi, wysięk ropny, fragmenty korzeni zębów, zaś do czynników egzogennych – materiały stomatologiczne, wiertła stomatologiczne, implanty, ćwieki gutaperkowe, celulozę (5, 6, 7). Niektórzy autorzy podają, że antrolity pochodzenia endogennego są traktowane jako prawdziwe, a egzogennego – jako rzekome. Badania wskazują, że w przypadku 25% antrolitów przyczyna była pochodzenia egzogennego (7).

Bezerra i wsp. (7) nie stwierdzili związku pomiędzy płcią a częstością występowania zmian. Na zdjęciach radiologicznych wykrywane są zazwyczaj przypadkowo ze względu na swój bezobjawowy przebieg. Antrolity niekiedy mogą dawać objawy charakterystyczne dla zapalenia zatok, takie jak: bóle przedniej okolicy twarzy, niedrożność nosa, wysięk z przewodu nosowego, nieprzyjemny zapach (5, 6, 7). Piśmiennictwo podaje, że zmiany te występują najczęściej jednostronnie w zatokach szczękowych (75%), a najrzadziej w zatokach czołowych (18%) (6-9). W piśmiennictwie opisywane są także rzadkie przypadki obustronnego ich występowania (10).

Czynnikami predysponującymi do pojawienia się zwapnień w obrębie zatok są przewlekłe zapalenie zatok, utrudniony drenaż lub ciało obce w ich obrębie (5-7).

Radiologicznie antrolity na zdjęciach rtg...