Zmiany okołowierzchołkowe jako powikłanie leczenia endodontycznego – opisy przypadków

Najczęstsze przyczyny powstania zmian okołowierzchołkowych

Wśród najczęstszych przyczyn powstania zmian okołowierzchołkowych wyróżniamy:

• Pominięcie jednego z kanałów – najczęściej zdarza się w zębach przedtrzonowych i trzonowych zębów górnych oraz w zębach przednich i trzonowych w dolnym łuku. Jeżeli po otwarciu komory zęba uważanego za jednokanałowy ujście kanału nie znajduje się w centrum komory, należy szukać drugiego kanału. Pominięcie jednego z kanałów daje objawy kliniczne i radiologiczne. Klinicznie obserwujemy utrzymywanie się dolegliwości, a radiologicznie – powstanie zmian w okolicy okołowierzchołkowej lub ich utrzymywanie, mimo prawidłowego wypełnienia kanału.
• Przejście narzędziem poza wierzchołek – błąd, który jest popełniany dość powszechnie i ma poważne konsekwencje w postaci powikłań występujących w trakcie leczenia, jak i bezpośrednio po zakończonym leczeniu. Zranienie tkanek okołowierzchołkowych instrumentami kanałowymi powoduje nie tylko uszkodzenie mechaniczne, znaczne uszkodzenie niezwykle wartościowej tkanki, ale także zawsze jest związane z przejściem infekcji z zakażonych kanałów do tkanek okołowierzchołkowych.
• Przedłużanie leczenia – każde przedłużanie leczenia o kolejne wizyty jest niekorzystne. Za każdym razem otwarcie zęba z pustą komorą i kanałami korzeniowymi powoduje wejście bakterii z jamy ustnej. Część z tych bakterii znajduje doskonałe warunki do bytowania i rozwoju w okresie między wizytami. Dlatego najkorzystniej jest szczelnie wypełnić kanał korzeniowy bezpośrednio po jego opracowaniu, niezależnie czy w kanale znajdowały się wcześniej bakterie, zęby z nekrotyczną miazgą, czy zęby z żywą miazgą. Leczenie endodontyczne na wielu wizytach, jak wynika z wielu publikacji, jest dzisiaj niczym nieuzasadnione.
• Niedopełnienie kanału – szczelne wypełnienie k...