Zmiany zwyrodnieniowe miazgi w licznych zębach – opis przypadku

Całość ubytku wypełniono cementem szkłojonomerowym (ryc. 11). Pacjenta skierowano do lekarza prowadzącego w celu wykonania ostatecznej odbudowy korony zęba.

Po wykonanym leczeniu, ze względu na zmiany stwierdzone w miazdze, dotyczące licznych zębów obserwowane w badaniu radiologicznym, pacjent został skierowany do laboratorium analiz lekarskich w celu wykonania podstawowych badań krwi i moczu. Uzyskane wyniki nie odbiegały od normy, a pacjent nie zgłaszał występowania chorób ogólnoustrojowych.

Omówienie i dyskusja

Etiologia zębiniaków nie jest w pełni poznana, a w niewielu przeprowadzonych dotąd obserwacjach badacze poszukują związku ich powstawania z chorobą próchnicową i oddziaływaniem innych czynników drażniących miazgę, w tym sił ortodontycznych, a także powiązania ich z chorobami ogólnoustrojowymi (1, 4, 6-8). Tworzenie zębiniaków przebiega najczęściej bezobjawowo i jest rozpoznawane przypadkowo w badaniu radiologicznym w toku leczenia stomatologicznego (1-3).

Częstość występowania zębiniaków oceniana jest na podstawie analizy zdjęć radiologicznych, jak również w oparciu o badania histologiczne zębów usuniętych. Jak wykazały te badania, w ocenie histologicznej ich wykrywalność jest zdecydowanie wyższa niż w przypadku badań opartych na RTG. Na podstawie zdjęć RTG zdiagnozowanie tej zmiany jest możliwe wtedy, gdy ich rozmiar jest większy niż 200 μm (4, 6). Lokalizacja kamieni w obrębie miazgi jest różna i ma duże znaczenie kliniczne w przypadku konieczności leczenia endodontycznego, ponieważ mogą one blokować wejście do kanałów korzeniowych, a tym samym uniemożliwiać ich preparację i dezynfekcję (1, 2, 4).

Sprawdź inne artykuły z kateg...