Wpływ miejscowego znieczulenia lidokainą z prylokainą na ból i dyskomfort związany z założeniem elastomerowego separatora ortodontycznego

Materiał i metoda

Badaniem objęto 50 osób w wieku od 20 do 35 lat (47 kobiet i 3 mężczyzn). Byli to studenci piątego i szóstego roku stomatologii, członkowie personelu i asystenci stomatologiczni Wydziału Stomatologii Uniwersytetu Kuwejckiego. Od wszystkich uczestników otrzymano pisemną zgodę na udział w badaniu. Projekt doświadczalny i protokół badania zostały zatwierdzone przez Komitet Etyczny Centrum Nauk Medycznych Uniwersytetu Kuwejckiego.

Kryteria włączenia do badania obejmowały: obecność zdrowych dziąseł, pełną niezaburzoną okluzję w odcinku tylnym, nienaruszone uzębienie szczęki z wyjątkiem trzecich zębów trzonowych i ścisłe kontakty między zębami tylnymi, które sprawdzono za pomocą nici dentystycznej. Kryteria wykluczające obejmowały: obecność zmian zapalnych dziąseł i/lub przyzębia, braki uzębienia w odcinku tylnym, odstępy między zębami tylnymi, zatrzymane zęby tylne stałe, zmiany próchnicowe i/lub obecność wypełnień na powierzchniach interproksymalnych pierwszego zęba trzonowego i drugiego zęba przedtrzonowego. Wykluczono z badania także osoby ze schorzeniami ogólnoustrojowymi i/lub przyjmujące doustne leki przeciwbólowe.

Zaślepienie metod leczniczych zastosowano tylko w stosunku do badanych, którzy podczas zabiegów mieli założone ciemne okulary z gazą przyklejoną do wewnętrznej strony oprawek.

Dziąsła w okolicy pierwszych zębów trzonowych i drugich zębów przedtrzonowych po obu stronach łuku szczęki najpierw osuszono gazą i dmuchawką wodno-powietrzną. Do osuszania pola zabiegu przed nałożeniem środków znieczulających i podczas całej procedury używano ssaka i wacików bawełnianych. Badani podczas całego zabiegu mieli otwarte usta, aby zapobiec przypadkowemu rozprowadzaniu środka znieczulającego miejscowo (Ora...