Metoda pobierania wycisków anatomicznych szczęki – wskazówki praktyczne

Nieobojętne pozostają także stosowanie różnych typów łyżek wyciskowych oraz umiejętność wprowadzania ich do prawidłowej pozycji, odstępstwa od norm anatomicznych niezdiagnozowane przed przystąpieniem do pobierania wycisku oraz brak umiejętnego uwidocznienia i odsłonięcia podłoża protetycznego.

Niejednokrotnie sam lekarz, dociskając palcem wargę, blokuje możliwość rozprzestrzenienia się masy wyciskowej w okolicy sklepienia lub dna przedsionka.

Innymi problemami, które mogą się pojawić, są nieprawidłowe umieszczenie dobrze dobranej łyżki nad polem protetycznym oraz błędnie wykonany ruch uciskania masy.

Problemami i błędami zaobserwowanymi przez autorów są także: zbyt szybkie wyciągnięcie łyżki przed zakończeniem wiązania masy, poruszenie łyżką w trakcie wiązania oraz odklejenie masy od łyżki podczas ewakuacji z jamy ustnej. Ponadto powtarzającym się błędem wśród studentów jest złe odwzorowanie przedsionka jamy ustnej w różnych odcinkach.

Przygotowanie do pobrania wycisku

Pierwszym etapem proponowanego schematu są budowanie relacji z pacjentem i diagnostyka. To od niego zależy łatwość wykonania samego wycisku. Pobieranie wycisku jest nieprzyjemne dla pacjenta i często stresujące. Aby zbudować relację z pacjentem i wzbudzić jego zaufanie, należy w zrozumiały sposób wyjaśnić, na czym polega zaplanowana procedura. Współpraca ze świadomym pacjentem jest łatwiejsza i bardziej komfortowa dla obu stron. Dodatkowo niweluje lęk, który często towarzyszy pacjentom. Mniejsze napięcie mięśni skutkuje łatwiejszym wprowadzaniem łyżki z masą wyciskową. Najczęstszymi obawami pacjentów są: zadławienie się częścią masy, odcementowanie prac protetycznych bądź brak możliwości ...