Czynniki wpływające na adaptację pacjentów do nowych protez

Na mniejszą tolerancję wpływ mają zachodzące wraz z wiekiem procesy obniżające napięcie nerwowo-mięśniowe oraz zmiany zanikowe, zarówno w obrębie mięśni, jak i kości (7). Często dochodzi do dysproporcji między zanikiem wyrostków zębodołowych w szczęce i żuchwie, przy czym w żuchwie dochodzi do drastycznego zmniejszenia pola protetycznego (4, 8) i konieczności wykonania protezy ekstensyjnej (3), bardziej narażonej na działania mięśni policzków i języka.

Pacjenci ogólnie zdrowi szybciej przechodzą adaptację niż cierpiący na choroby ogólnoustrojowe (9). Mają na to wpływ takie schorzenia jak: nadczynność i niedoczynność tarczycy, niedoczynność przytarczyc, nadnerczy oraz cukrzyca. Zaburzenia metaboliczne prowadzą do zwiększenia podatności błony śluzowej na zranienia, a także spowalniają procesy naprawcze po urazach mechanicznych i sprzyjają powstawaniu procesów zapalnych na tle bakteryjnym i grzybiczym (6, 9).

Kolejnym czynnikiem ogólnoustrojowym jest ilość i jakość wydzielanej śliny. Najmniejsze siły adhezji i kohezji występują u osób z dużą ilością śliny surowiczej (10). Również niedostateczna jej ilość, tzw. kserostomia, powoduje zmniejszenie sił przyssania. Cierpią na nią ludzie w wieku 50-70 lat, częściej kobiety. Wiąże się to często z okresem menopauzy (11), może być również związane z zespołem Sjögrena i innymi chorobami autoimmunologicznymi, z nieprawidłowościami układu autonomicznego, zaburzeniami wodno-elektrolitowymi oraz z nawykami palenia tytoniu i oddychania przez usta, a także z przyjmowaniem niektórych leków hamujących wydzielanie śliny (4).

Znaczący wpływ na proces przyzwyczajenia ma subiektywna ocena wyglądu po wykonaniu uzupełnienia protetycznego. Ważne jest, by lekarz dawał pacjentowi możliwość uczestniczenia w wyborze koloru, rozmiaru i ustawienia zębów, starał si...