Alternatywna metoda leczenia choroby przyzębia – LANAP, LAPIP

Ostatnie badania z użyciem lasera Nd:YAG opisują osiągnięcie dekontaminacji bakteryjnej bez negatywnego wpływu na powierzchnię implantu (10). Światło lasera w zakresie bliskiej podczerwieni długości fali 1064 nm dobrze absorbowane przez hemoglobinę i oksyhemoglobinę, a więc też tkanki miękkie, wykorzystywane jest do terapii leczenia peri-implantitis bazującej na metodzie LANAP, opisywanej jako LAPIP – Laser-Assisted Peri-implantitis Procedure (LAPIC – Laser-Assisted Peri-implantitis Care) (11, 12). Pierwszymi krokami są dekontaminacja i usunięcie zapalnej tkanki wewnętrznej ściany kieszonki, po czym następuje skaling końcówkami węglowymi przy użyciu skalera piezoelektrycznego. Na zakończenie ponowne działanie lasera indukuje hemostazę i stworzenie stabilnego skrzepu. To uszczelnienie chroni przed wrastaniem nabłonka dziąsłowego i pozwala na gojenie od podstawy ubytku. A. Honigman opisuje przypadek, w którym po 33 tygodniach obserwacji leczenia za pomocą LAPIP nie obserwuje się utraty tkanek miękkich. Radiologicznie widoczna była regeneracja lub rekalcyfikacja kości z brakiem towarzyszącego bólu i innych objawów zapalenia (13).

Na szczególną uwagę ze względu na możliwość zastosowania w procedurze LANAP w II etapie zasługuje laser Er:YAG (kryształ granatu itrowo-aluminiowego domieszkowany jonami erbu) o standardowej długości fali 2940 nm, która wykazuje bardzo dobrą absorpcję do wszystkich tkanek zawierających molekuły wody. Umożliwia to pracę nie tylko w obrębie tkanek miękkich, ale także twardych, pozwalając na usuwanie próchnicy czy opracowanie ubytków. Wysoka absorpcja przez cząsteczki wody powoduje minimalne skutki termiczne w tkankach otaczających, aczkolwiek podczas pracy w obrębie tkanek twardych, które mają niską zawartość wody, pewien stopień wytwarzania ciepła jest nieunikniony. Problem ten został rozwiązany poprzez zastosowanie chłodzenia wodnego p...