Prof. dr hab. Anna Starzyńska: Polska stomatologia nie ma się czego wstydzić

W kwestii kształcenia podyplomowego nasza jednostka odpowiada za szkolenie lekarzy w zakresie chirurgii stomatologicznej. Obecnie kształcimy osiemnastu rezydentów, nad którymi opiekę sprawują dwóch specjalistów chirurgii szczękowo-twarzowej oraz siedmiu specjalistów chirurgii stomatologicznej. Bez względu na pandemię proces nauczania nie mógł ulec przerwaniu ani zmianom. Dlatego też nasi rezydenci uczą się przeprowadzania zabiegów z zakresu chirurgii jamy ustnej. Posiadamy 2 sale zabiegowe z trzema stanowiskami oraz 2 sale ambulatoryjne (8- i 4-stanowiskowe). Rezydenci mają dostęp do najnowszego sprzętu oraz metod diagnostyki obrazowej. Ponadto uczestniczą w stażach zewnętrznych w zakresie specjalności stomatologicznych. Obecnie Uniwersyteckie Centrum Kliniczne wstrzymało staże i mam nadzieję, że dzięki szczepieniom rezydenci będą mogli kontynuować realizację programu specjalizacji w zakresie staży ogólnolekarskich w wyżej wymienionej jednostce. W czasie pandemii COVID-19 jest to jedyne ograniczenie naszych rezydentów.

Jakie są najczęstsze powikłania chirurgiczne, z którymi spotyka się Pani w swojej pracy? Czy można tych powikłań uniknąć? Jakie rady kierowałaby Pani Profesor do adeptów tak trudnej specjalności jak chirurgia stomatologiczna i do młodszych stażem kolegów dentystów?

Do Zakładu Chirurgii Stomatologicznej bardzo często są kierowani pacjenci z powikłaniami po leczeniu chirurgicznym w innych ośrodkach. Najczęściej są to niedokończone ekstrakcje, krwawienia pozabiegowe, niezaopatrzone połączenia i przetoki ustno-zatokowe, wtłoczone fragmenty korzenia do zatoki szczękowej czy leczone jedynie przy pomocy antybiotykoterapii ropnie wewnątrz- i zewnątrzustne. Coraz częściej pojawiają się pacjenci z MRONJ (ang. medication-related osteonecrosis of the jaw), czyli martwicą kości związaną z przyjmowaniem le...