Aparat MOA- wykonawstwo techniczne

Cel pracy

Celem pracy jest omówienie faz wykonywania aparatu MOA na przykładzie jego odmiany podniebiennej.

Po przeprowadzonym badaniu bezpośrednim, pośrednim oraz dokładnej analizie zebranej dokumentacji ortodontycznej powstaje indywidualny plan leczenia pacjenta. W planie leczenia wybierany jest aparat ortodontyczny, który służy do realizacji celu leczenia ortodontycznego. Takim aparatem może być aparat MOA, który wymaga przygotowania modeli roboczych i zgryzu konstrukcyjnego.

Modele robocze wraz z zgryzem konstrukcyjnym technik oprawia w fiksator płaszczyznowy według pobranego zgryzu konstrukcyjnego. Końcówki centrujące nie są skręcane, dzięki czemu modele mogą być zdejmowane bez jakichkolwiek uszkodzeń. Poza tym mogą być ponownie umieszczone w fiksatorze dokładnie w tej samej pozycji. Po umieszczeniu modeli w fiksatorze technik przystępuje do wykonania elementów drucianych i płyty akrylowej.

Dogięcie elementów drucianych (4)

W celu dogięcia klamer Adamsa przygotowuje się 4 odcinki drutu o średnicy 0,8 mm o odpowiedniej długości ok. 7 cm. Korony kliniczne określają wysokość pętli, jakie należy dogiąć. Pętle powinny mieć taką wysokość, aby pozioma część klamry biegła 1-2 mm poniżej guzków i oddalona była około 1 mm od powierzchni zęba. Kąt pomiędzy zagięciem a pętlą powinien wynosić około 45°. Pętle w części pionowej wchodzą w podcień zębów, a następnie drut przechodzi w przestrzeń międzyzębową. Dalej klamra przechodzi na stronę podniebienną, gdzie formuje się część retencyjną, końcówka retencyjna utrzymuję klamrę w akrylu (fot. 3).

Podpory zgryzowe technik dogina z drutu o przekroju 1 mm. Koniec...