Czerniak w gabinecie lekarza stomatologa – czynniki ryzyka, diagnostyka i nowe metody leczenia – cz. II

Czerniak jamy ustnej – nowe metody leczenia

Czerniak błon śluzowych jest niezmiernie rzadką postacią tego nowotworu złośliwego. Jeszcze rzadziej pojawiają się ogniska pierwotnego czerniaka w obrębie jamy ustnej – od 0,2 do 8% wszystkich przypadków czerniaka. Warto pamiętać, że najczęściej występuje w okolicy podniebienia twardego oraz dziąseł kości szczęki (około 80% zachorowań). Sporadycznie czerniak zlokalizowany może być również na błonie śluzowej policzków i języka oraz dziąsłach pokrywających kości żuchwy (1, 38, 39). Leczenie czerniaków błony śluzowej jamy ustnej uzależnione jest od wielu czynników, m.in. od: stopnia zaawansowania choroby (obecności lub braku przerzutów), umiejscowienia zmiany, rozległości i głębokości naciekania sąsiadujących tkanek. Do podstawowych metod terapii należy przede wszystkim chirurgiczne wycięcie guza. Jednak ze względu na warunki anatomiczne oraz wielkość ich doszczętne usunięcie często nie jest możliwe, a sam zabieg jest dla chorego okaleczający – wymaga nieraz usunięcia kości szczęki i żuchwy (40). Yanamoto i wsp. przedstawili korzyści resekcji szczęki z dostępu przezżuchwowego z wewnętrznym rozcięciem przestrzeni żwaczowej w leczeniu złośliwych guzów górnej części dziąseł i podniebienia twardego (41).

Nowotwory tej okolicy stwarzają niejednokrotnie trudności dla lekarza operującego ze względu na naciekanie tkanek głębiej położonych (42-45). Chirurgiczne wycięcie z użyciem konwencjonalnego dostępu jest często trudne lub wręcz niemożliwe, dlatego w takich przypadkach efektywna może być maksilektomia z dostępu przezżuchwowego (46, 47). Autorzy pracy proponują również całkowitą resekcję węzłów chłonnych żuchwy i szyi poprzez przestrzeń przygardłową w przypadku pacjentów z tylnym naciekaniem nowotworu, współistniejącym z przerzutami do węzłów chłonnych górnych rejonów szyi (43, 44). Kole...